Een sportief doel, een bucketlist item, prestatiedrang, het ontdekken van je eigen grenzen, of puur uit nieuwsgierigheid omdat je het andere mensen ook ziet doen. Wat het ook moge zijn, sinds het rondje Limburg vorig jaar (400+km) moest en zou die 500’er rit er ook een keertje van komen.

Voorwaarden van de route. Niet te vlak, geen al te grote of drukke steden, mooie natuur en op Franse bodem geraken. Uren, weken, uiteindelijk zelfs maanden bezig geweest met het in elkaar knutselen van een route. Bekend terrein, onbekend terrein. Inspiratie opdoen bij andere fietsfanaten, websites over fietsreizen of via beelden van Google Maps.

Steeds opnieuw vond ik fietspaden, dorpjes of natuurgebieden die ik perse in de route wilde opnemen. Normaal niet te combineren, maar met 500km ter beschikking kom je best een eindje. De hoogtemeters schommelden telkens rond de 5000hm, tikkeltje imponerend, wel een aantal wat naar mijn idee heel mooi paste bij de afstand. Tevens leek het vooral om goed lopende lange klimmen te gaan en niet van die steile 20% hellingen a la Keutenberg. Moet te doen zijn.

Alleen wanneer rij je zo’n rit dan nu?

"Sinds 2010 heeft Rapha elk jaar een feestelijke fietschallenge gepland: vijfhonderd kilometer tussen kerstavond en oudejaarsavond. De #Festive500 is in het zuiden van Engeland gestart, maar is de afgelopen 10 jaar tot een mondiale challenge uitgegroeid. Samen hebben we meer dan 130 miljoen kilometer gereden en de challenge is inmiddels een overgangsritueel voor wielrenners geworden. In 2020 viert de challenge zijn elfde verjaardag en introduceren we meer manieren dan ooit om de afstand tijdens de feestelijke periode te voltooien." - Rapha Strava Club 

In alle voorgaande jaren nooit deelgenomen aan dit event. Of het was niet te combineren met de winterwedstrijden, of ik was simpelweg niet voldoende actief op de fiets in deze periode van het jaar. Maar juist dit soort evenementen zijn in zo'n vreemd jaar als 2020 een zeer welkome afleiding. En daarbij ook gewoon prima uitvoerbaar ondanks alle maatregelen en semi-lockdown omstandigheden.

Mijn eerste concept was de challenge uitrijden in twee dagen met een off- en een onroad etappe. Alleen met de hoeveelheid neerslag de laatste tijd werd het offroad plan al snel geschrapt. En de twee ritten heb ik uiteindelijk nog gewijzigd in drie. De uren op de fiets in het donker waren mij toch eigenlijk iets aan de hoge kant. Zoals gewoonlijk wilde ik al mijn ritten conditioneel uitdagend maken en voorzien van voldoende avontuur. Telkens opzoek blijven gaan naar nieuwe paden, wegen en plaatsen.

De routes klaar, nu enkel nog een paar dagen werken en dan kon het feest beginnen. Mijn eerste rit zou ik wel pas op vrijdag de 25e rijden, Eerste kerstdag. De 24e wilde ik eerst eens lekker uitslapen, uitrusten van het drie weken overwerken en het materiaal tip-top in orde maken.

Maar als dan het woordje sneeuw valt kan wat mij betreft de wekker niet snel genoeg gaan voor de eerste etappe...

Twee dagen later ondertussen, nog steeds aan het nagenieten, maar een beknopte beschrijving maken van deze epische ervaring lijkt haast onmogelijk. Er zat zoveel moois in deze knotsgekke rit dat het eigenlijk zonde is om niet alles tot in detail uit te tikken. Niet ideaal op Strava, maar misschien wel een ideetje voor mijn website schiet mij nu ineens te binnen. Bijna drie jaar zonder updates, maar nog steeds online.

Enfin, waar kwam deze uitdaging eigenlijk zo opeens vandaan?? Geen wedstrijden of events, geen doel om naar toe te trainen, maar wel een merkbare stijging van mijn vormpeil. Daar moest ik iets mee doen, en het liefst op korte termijn. Vervolgens de kalender erbij gepakt, wat zijn de weersvooruitzichten, wat zijn de opties op mijn ‘to-do-list’.  

Duidelijk, dat gaat Limburg Epic worden, geen twijfel over mogelijk. Het idee ooit ontstaan in 2015 of 2016 dankzij Rob Meeuwessen. Verder dan wat verkennen en meedenken over de route ben ik nooit gekomen. Of het was bar slecht weer, of ik kon niet op de desbetreffende datum dat er een editie zou plaatsvinden.

Wat is Limburg Epic dan precies zul je jezelf nu dan wel afvragen...

Na maar liefst 9 maanden zonder wedstrijden mocht ik dit weekend dan eindelijk weer eens de licentie tevoorschijn halen en een rugnummer opspelden. Afgelopen winter heel lang ziek geweest door allerlei allergieën, met een hoop ontstekingen in mijn lijf tot gevolg. Hierdoor maanden vanaf de zijlijn moeten toekijken. Geen sport, geen training, niks.

Vervolgens terugkomen op niveau duurde ook nog eens veel langer dan verwacht, zelfs een basisconditie kweken was al een hels karwei, laat staan in vorm geraken voor een wedstrijd. Dit was wel een flinke domper na zo'n mooi zomerseizoen als vorig jaar en wetende dat het NK verreden zou worden op mijn 'thuiscircuit' in Landgraaf.

Gelukkig toch nog net op tijd een beetje fit kunnen worden en in de weken vooraf het parcours in Landgraaf zeer uitgebreid wezen verkennen. Niet alleen als oefening en training, nee ook omdat het gewoon een heerlijk rondje is om te rijden. Zeker met de wijzigingen die doorgevoerd waren voor het NK was de ronde wederom een stukje zwaarder en technischer geworden. Top!

Motto van deze race was: "Deelnemen is belangrijker dan winnen".

Alweer de laatste wedstrijd  van de Benelux Cup 2016 deze dag. Helaas door het missen van de wedstrijd in Luxemburg een week eerder waren mijn kansen op een 5e plaats algemeen verkeken,  maar de motivatie was er zeker niet minder om. Watersley blijft toch wel een van mijn favoriete rondjes en zoals gewoonlijk was de ronde weer ietwat gewijzigd ten opzichte van alle voorgaande keren. Blijft leuk zo dat stuk bos. De ronde was ditmaal zeer compact die alleen maar omhoog of omlaag leek te gaan met genoeg technische hindernissen. Genieten, zowel voor de deelnemers als de toeschouwers!

Week van te voren nadrukkelijk op de rock-garden gaan trainen, nog nooit in wedstrijdverband gereden. En tevens de rest van de paden weer eens even fris in het geheugen gereden, kom helaas toch niet vaak genoeg daar. Het vernieuwde stuk over de boomstammen viel direct op enwas leuk gedaan, hier en daar nog wat extra draai en keer werk plus een zandstrook. Voor de rest de bekende paden en steile beklimmingen. Mooie ronde maar heel zwaar in deze lay-out!

Heerlijk weertje op de wedstrijddag zelf wat betekende op de fiets richting de koers, altijd fijn...