Zondag 9 oktober 2011 stond de Bart Brentjens Challenge op de planning, de laatste marathon van het seizoen en dus nog één keer alles uit de kast halen was de doelstelling. Omdat de enige verreden marathon na de Transalp uitgelopen was op een grote domper was ik nu extra gebrand op een goed resultaat.
Een week voor de wedstrijd hadden we het volledige parkoers verkend met de bijna complete X-track formatie en ik was erg enthousiast over het vernieuwde rondje. Meer klimwerk, iets meer offroad en her en der wat technische stukjes, kortom meer mountainbiken. Enige waar ik niet zo blij mee was waren al die stenen op de afdalingen in de Voerstreek. Kans op lek rijden is hierdoor namelijk vrij groot, en laat ik nou net iemand zijn die heel goed is in banden kapot rijden.
In de week voor de wedstrijd heb ik in me eentje ook nog enkele delen van het parkoers gereden en heeft de fiets nog een kleine check gehad voor alle zekerheid.
Op zaterdagavond nog een uurtje de beentjes losgetrapt op de TACX, de route bestudeerd, en nog voor mezelf bepaald waar ik het beste kon eten tijdens de wedstrijd. Voor de verandering ook eens redelijk op tijd naar bed gegaan dus aan de voorbereiding kon het al niet meer liggen.
En zo ging de wekker om 07:20 op zondagmorgen…
Een week voor de wedstrijd hadden we het volledige parkoers verkend met de bijna complete X-track formatie en ik was erg enthousiast over het vernieuwde rondje. Meer klimwerk, iets meer offroad en her en der wat technische stukjes, kortom meer mountainbiken. Enige waar ik niet zo blij mee was waren al die stenen op de afdalingen in de Voerstreek. Kans op lek rijden is hierdoor namelijk vrij groot, en laat ik nou net iemand zijn die heel goed is in banden kapot rijden.
In de week voor de wedstrijd heb ik in me eentje ook nog enkele delen van het parkoers gereden en heeft de fiets nog een kleine check gehad voor alle zekerheid.
Op zaterdagavond nog een uurtje de beentjes losgetrapt op de TACX, de route bestudeerd, en nog voor mezelf bepaald waar ik het beste kon eten tijdens de wedstrijd. Voor de verandering ook eens redelijk op tijd naar bed gegaan dus aan de voorbereiding kon het al niet meer liggen.
En zo ging de wekker om 07:20 op zondagmorgen…
