De start verliep alleen moeizaam voor mij deze keer moet ik zeggen, de hartslag schoot werkelijk omhoog bij de eerst klim en wilde al helemaal niet zakken. Gelijk had ik het dan ook erg benauwd, logisch met hartslag van 180+, dus ik dacht dat het een hele zware dag zou gaan worden. En op de stukken waar je kon herstellen leek het wel of mijn teammaatje telkens gas gaf waardoor ik ook harder moest trappen, en zo kwam ik de eerste 10km volgens mij niet onder de hartslag van 180. Maar naarmate het parcours uitdagender werd, merkte ik dat ik lekkerder begon te rijden. Alleen hing ik wel veel in het wiel bij Gène, echt overnemen kon, en wilde ik ook niet omdat ik bang was me daarmee zelf op te blazen zo vroeg in de rit.
Toen er bijna 2 uur gereden was voelde en ging gelukkig wel alles lekker, op een vreemd tik-geluid aan me fiets na dan...