
Na de de pech in Waimes met de lekke band had ik bij deze rit eigenlijk iets goed te maken dus ik zorgde ervoor dat ik optijd in La Reid aanwezig was zodat ik tenminste een beetje voorin van start kon gaan. Enige risico wat ik wel nam was de in Waimes beschadigde achterband. In plaats van een nieuwe te monteren had ik ervoor gekozen om deze te repareren en dit leek ook goed te zijn gelukt want ik had er immers nog 200km op kunnen trainen zonder drukverlies.
Mijn plan was om het begin van de rit samen te gaan rijden met mijn Transalp-maat Gène Rekko. Niet alleen testen hoe we aan elkaar gewaagd zijn, maar ook kan Gène naar mijn idee altijd een rit goed indelen qua krachten. Alles leek volgens plan te gaan, en eenmaal aangekomen bij de statvakken bleek zelfs dat ik nog wat geluk had en nog net met de eerste weg zou mogen vertrekken, startvak A dus. Gelijk zag ik Bernard Rekko en Wim Dusseldorp staan en hun wezen naar achteren waar Gène stond. Mooi dacht ik, dat word dus samen starten, alleen zag ik toen dat mijn teammaat in achter een hekwerk(je) stond, wat dus betekende dat hij vanuit startvak B moest vertrekken, 5 minuten na de eersten.
Zo ging ik min of meer dus helemaal alleen van start de startklim op…