Maandagochtend ging de wekker zoals gewoonlijk, alleen nu niet voor te gaan werken maar om te gaan racen.. Opeens is zo’n maandagmorgen een stuk aangenamer ondanks dat ik toch wel erg slaperig wakker werd omdat ik slecht geslapen had.

Na een snel ontbijt de auto ingeladen en richting Meerssen gereden waar de rit verder ging met de bus van familie Rekko. De heenreis verliep voorspoedig alleen toen we de snelweg verlieten namen we een verkeerd afslag waardoor we effe de verkeerde kant op aan het rijden waren.

Toch enigszins optijd kwamen we aan en gingen gelijk inschrijven maar eerst werden we nog in alle enthousiasme door Winand verwelkomt. Peter Huntjens en Lars Toma trof ik daarna ook nog bij de inschrijvingen wat dus betekende dat er weer een leuk groepje bekenden aan de start stond.

En zo gingen we van start om 10:00uur voor een XC-wedstrijd van 45km…

Voor een tweede zondag op rij stond er niks speciaals op de planning qua mountainbiken dus werd het gewoon weer trainen in het Limburgse Heuvelland. Omdat iedereen toch wel zijn eigen planning leek te hebben met de Paasdagen zat een grote trainings-groep er helaas niet in deze keer.
Uiteindelijk alleen samen met de mannen van  'Team Youtubeless' er op uit getrokken voor een ritje van ongeveer drie uur op een lekker rustig tempo. Het weer was, zoals de laatste weken alleen maar het geval is, echt schitterend! Zon en weinig wind, wat willen we nog meer.

De route begonnen we in Wijlre waarna we via Stokhem en Ingber de Margratenroute opdraaiden. Deze route stelt technisch gezien weinig voor, maar door kuilen alle losse stenen op de landwegen word het eigenlijk nooit saai. Tevens kun je er een constant tempo blijven draaien wat ook wel eens fijn is.

Volgende route die we wilden meepikken was de Meerssenroute, maar eerst gingen we ff een kijkje nemen bij de slijterij Rekko. Hier troffen we zowaar Rekko senior aan die net terug was van Klimmen-Banneux-Klimmen (wat Klimmen-Blengy-Klimmen bleek te zijn geworden). Na wat geklets en een korte reactie op de rit van hem gaf hij aan te willen gaan douchen om daarna de rit Luik-Bastanaken-Luik te kunnen gaan volgen.

We vervolgden onze weg na ongeveer een kwartiertje pauze en zaten zo op de mooie paden van de Meersenroute. Helaas begon het wel al wat laat te worden dus besloten we om toch maar langzaam huiswaarts te keren in plaats van de route helemaal te volgen. Maar voordat we de route verlieten had Fabian eerst nog ff ruzie met een wortel middenin een beklimming.
"Terug naar beneden en opnieuw proberen", was gelijk de reactie van zijn Transalp-teamgenoot Peter van Mil.

Wat volgde was een 'mini-clinic' over het klimmen met obstakels. Beelden hiervan volgen spoedig in het video-verslag.

De rest van deze rit verliep daarna grotendeels over de weg om via Valkenburg weer terug te komen in Wijlre.
Bij thuiskomst was de rit van vandaag goed voor een kleine 75km op de mountainbike, wat meer als genoeg was omdat er voor morgen toch nog een wedstrijd op het programma staat. Heerlijk zo'n lang weekend!

Paasmaandag word namelijk de de twee rit van de 'East Belgium Biker Trophy' verreden en na het overslaan van de eerste wedstrijd wil ik er deze keer wel zeker bij zijn.Deze wedstrijd gaat tevens de eerste rit worden waar ik samen van start zal gaan met mijn Transalp-teammaat Gène Rekko.

Nu nog ff relaxen en dan optijd naar ben, en dan ben ik benieuwd hoe het morgen zal gaan in Grand Halleux...

Dit weekend stond er geen wedstrijd op de kalender maar ik heb zeker niet stilgezeten deze dagen..
Zo ben ik zaterdags flink actief geweest in de sportschool, en zondags zijn we met de ondertussen vaste trainingsgroep een leuke ronde door het Heuvellandschap gaan maken.

Het weekend begon wel net als de week ervoor met een toevallige bijeenkomst bij Toma Cycles. Ik moest mijn voorrem ff laten checken, maar bij het binnenlopen van de zaak was de eerste die ik tegenkwam Fabian, en dan weet je wel hoe laat het is, euh word.

Na weer een hoop grote verhalen en het showen van zijn aanstaande hardtail vond ik het toch tijd worden om naar huis te gaan, al werd ik wel nog ff voor een lastige keuze gezet. Namelijk trainen op de bike samen met Peter en Fabian of toch voor de sportschool gaan. Uiteindelijk heb ik voor het laatste gekozen, wat achteraf gezien misschien wel een beetje stom was aangezien het weer schitterend was om te fietsen.

Achja, zondagmorgen stond toch een lange ‘fun-ride’ op de planning dus het biken zou wel goed komen…

Het ondertussen toch wel standaard zondagmorgen-ritueel had zich weer voltrokken en in alle vroegte  reed ik richting Fabian om daar plaats te nemen in de 'A-Team bus' van Lars Sijben die dit weekend onze chauffeur was voor de rit in Olne. Voor hemzelf werd dit trouwens zijn eerste mountainbike-marathon! Maar eerst moest Peter nog opgehaald worden voordat we richting de startlocatie konden doorcruisen. Nog enigszins op tijd kwamen we aan in Wijlre dankzij een sluiproute van ´Face Roosenboom´ en met maar 10 minuten achterstand op het schema reden we binnendoor richting Olne.

Met wat assistentie van de TomTom (die ondertussen was ingesteld op een vrouwelijke stem met Belgisch accent) kwamen we toch  netjes voor 08:00uur aan bij de startaccommodatie (2 weilanden en een kantine plus overdekte barbecue) waar we ons gelijk richting de inschrijven begaven. Meteen zagen we ook al de nodige bekenden waaronder Sjoerd en Winand waarmee we hadden afgesproken, en de mannen van Toma Cycles vielen ons ook gelijk op. De inschrijving verliep soepel alleen moesten we ons nu nog gaan aankleden en de bikes 'ready-to-race' maken. Bij de een ging dit allemaal wat sneller als de ander, maar ikzelf was duidelijk de langzaamste… En dit terwijl ik nog wel de minste kleding aan had, een zomer-outfit vond ik namelijk voldoende die ochtend want het was zeker niet koud meer, plus het was droog.

Wel had ik deze keer dubbel zoveel reserve materiaal in me shirt gestopt zodat het drama van vorig jaar zich niet kon herhalen, toen de rit namelijk een hel werd door 3 lekke banden!

En zo vertrokken we allemaal een kleine 10min.voor de start richting het start-weiland, al moest Peter wel nog even terug geroepen worden omdat hij gewoon zonder helm vertrok.. Kwam dit door de gezelligheid in de groep, of waren het stiekem toch wat zenuwen waardoor ie gewoon zijn hoofddeksel vergat??

Redelijk in het midden van het deelnemers ging ik zo van start voor mijn derde Olne-Spa-Olne...