Hemelvaartsdag betekend ondertussen standaard afreizen naar Waimes voor een altijd zeer mooie Ardennen-mountainbike-marathon. En dit jaar was ik extra gebrand op een goed resultaat omdat ik de lekke band van vorig jaar op dit parcours wilde goedmaken. Toen super uit de startblokken, maar helaas lek na een kleine 25km en weg goede klassering.
Alleen heb ik de afgelopen twee weken niet kunnen mountainbiken omdat ik een blessure aan mijn enkel had/heb.
Wel waren er weer wat kilometers gemaakt op de racefiets wat opzich lekker ging, maar of de enkel en conditie ook een intensieve marathon over 85km aan konden was maar de vraag.
Het toegewezen startnummer was ook al een domper, met nummer 600 was ik al zeker ervan dat het vanuit de laatste startgroep starten werd. Niet ideaal. Zeker omdat er vorst voorspeld was, dat zou dus lang kou lijden voor de start.
Echter het weer was op de dag zelf echt een meevaller, droog, een fijn zonnetje en de kou viel ook reuze mee.
Dus vol goede moed vertrok ik zo samen met Fabian Rosenboom donderdagochtend richting Waimes…
Alleen heb ik de afgelopen twee weken niet kunnen mountainbiken omdat ik een blessure aan mijn enkel had/heb.
Wel waren er weer wat kilometers gemaakt op de racefiets wat opzich lekker ging, maar of de enkel en conditie ook een intensieve marathon over 85km aan konden was maar de vraag.
Het toegewezen startnummer was ook al een domper, met nummer 600 was ik al zeker ervan dat het vanuit de laatste startgroep starten werd. Niet ideaal. Zeker omdat er vorst voorspeld was, dat zou dus lang kou lijden voor de start.
Echter het weer was op de dag zelf echt een meevaller, droog, een fijn zonnetje en de kou viel ook reuze mee.
Dus vol goede moed vertrok ik zo samen met Fabian Rosenboom donderdagochtend richting Waimes…
