Schweiberg, qua ondergrond en hoogtemeters waarschijnlijk de zwaarste ronde uit het wintercup-circuit. Veel scherpe stenen en gladde boomwortels, een wedstrijd waar altijd veel kan gebeuren. Naarmate het weekend dichterbij kwam nam de hoeveelheid regen meer en meer toe en mijn zin om deze wedstrijd te rijden af. Op zaterdagmiddag toen waarschijnlijk ook nog op het meest ongunstige tijdstip gaan verkennen, en de twijfel was compleet.

Een drijfnat en zeer zompig parcours trof ik aan. De paden waren netjes vrij gemaakt maar ik vloog alle kanten op. Wat een vettigheid! En dan moest de meeste regen nog komen. Na een rondje had ik het dan ook wel gezien en keerde snel terug huiswaarts. Mijn besluit stond vast, mocht het nog steeds regenen zondagochtend dan zou ik deze wedstrijd laten schieten.

Steevast elke wedstrijd rijden was dit seizoen sowieso al niet de planning, maar als je dan een koers zo dicht bij huis doet cancelen is natuurlijk erg jammer. Maar binnen een uurtje het materiaal aan gort rijden heb ik momenteel gewoon geen behoefte aan, dan zou ook gelijk het moraal voor de rest de winter flinke schade oplopen.

Gelukkig kwam het niet zover want bij het ontwaken zag ik dat de straten alweer droog waren...

Zomerse omstandigheden, twee zware beklimmingen en min of meer een thuiswedstrijd voor mij in Brunssum. Voor genoeg mensen behoorde ik deze dag tot de podiumkandidaten al dacht ik daar zelf toch wel iets anders over. Vrijdag voorafgaand namelijk iets te hard gefeest wat voor een hoop spierpijn zorgde en een maag die niet echt wilde meewerken als er power geleverd diende te worden.

Dit merkte ik al snel tijden de warming-up, op het fietsje richting Brunssum, al ging 'rustig' tempo rijden wel aardig goed.
Ik hield dus hoop dat het na de nodige kilometers toch wel goed zou komen en wilde gewoon het beste ervan maken op zo'n mooie dag als deze. Eenmaal aangekomen in het Schutterspark viel gelijk een gezellige drukte op, zowel veel renners als publiek langs de kant. Mooi gezicht en goed voor de motivatie. Helemaal als je dan ook nog teamgenoot Lars Toma ziet uitbollen en hoort dat hij weer een overwinning op zak heeft, klasse!

Het parcours was ongewijzigd ten opzichte van vorig jaar en lag er keurig bij. Wel weer genoeg mul zand in de technische afdaling maar hiervoor was ik nu op mijn hoede na de crash van vorig jaar. Na twee rondes verkennen vond ik het wel goed geweest, niet alleen had ik het veel te warm gekregen in de lange kleding, ook was nu wel duidelijk dat ik zuinig moest zijn met mijn krachten vandaag.

Omkleden, rugnummer op spelden en klaar maken voor de start...

Vandaag stond Reuver op de wedstrijdkalender, een rondje waar ik altijd graag naartoe ga. Dit was nu mijn vierde deelname en opnieuw waren het compleet andere omstandigheden als de voorgaande edities. Regen, ijzel en sneeuw, ik heb het al allemaal voorbij zien komen daar, maar niets van dat allemaal vandaag. Deze keer was het weer perfect, bijna zomerse temperaturen en een ondergrond die er mooi droog bij lag.

Ruim op tijd was ik dit keer eens aanwezig waardoor ik uitgebreid de tijd had om warm te rijden en te verkennen. Drie volledige rondes kunnen rijden op het parcours wat wel een prettig gevoel voor de start opleverde moet ik zeggen. Rondje was qua opzet het zelfde als vorig jaar, maar toch waren sommige punten net even wat anders door spoorvorming, mul zand of een blootliggende wortel. Her en der had ik paar mooie lijnen kunnen ontdekken om mul zand te ontwijken en de balkjes die toegevoegd waren ging ik zeker weten elke ronde springen. Net iets sneller en fijner dan tussen de boompjes door manoeuvreren, die wil ik namelijk nog wel eens raken als ik kapot zit weet ik uit ervaring.

Al met al een leuke speelse ronde die een genot is om te mogen racen...