Na een zeer goede generale in Landgraaf nam de spanning meer en meer toe richting het hoofddoel van dit seizoen, het nationale kampioenschap in Noorbeek. Helemaal nerveus werd ik toen ze bij Toma Cycles al over de rood-wit-blauw kleding begonnen enkele dagen voor de wedstrijd. Maar over mijn kansen kon ik nog weinig uitspraak doen want ik wist nog totaal
niks af van het parcours in Noorbeek en of mij dit wel goed zou liggen.

Op vrijdagavond afgesproken met Rudo Pinckaers om de boel eens goed te gaan verkennen. Gezien de vele regenval verwachte ik wel de nodige blubber op het parcours maar eenmaal over de ronde aan het rijden viel het eigenlijk nog best
wel mee. Alles was te rijden ondanks dat de banden wel gelijk vol klei liepen. Een technische afdaling met daarop volgend
een lastige single-track was zeer tricky, maar na een paar keer oefenen wel te doen. En fietsend veel sneller dan lopen!

Het parcours was opzich leuk aangelegd met her en der wat technische obstakels maar echt spannend werd het nooit. De beklimmingen die het parcours bood bevielen mij wel erg goed en de startklim zag er ook goed uit! Jammer dat de tweede helft van het rondje bijna geheel uit weilandstroken bestond, maar van de ene kant vormde dit wel een compleet rondje. Voor ieder wat wils zeg maar.

Vol goede moed ging ik zo het weekend in en kon het mij niet snel genoeg zondagochtend zijn...

Dit weekend stond de thuiswedstrijd in Landgraaf op de planning, mijn favoriete ronde, maar helaas ditmaal niet meer met de grote klim langs de skihal omhoog. De start/finish zone was nu bij het "Sport & Leisure Park" gesitueerd achter Megaland, het Pinkpop terrein, wat op papier zorgde voor een volledige andere ronde als de voorgaande jaren in mijn ogen. Een klim minder, geen startklim, extra vlakke kilometers, nee daar werd ik nou niet bepaald enthousiast van.

Beetje sceptisch over het parcours ging ik wel met veel plezier voor het eerst verkennen de woensdag voor de wedstrijd. Trainen op de skiberg is altijd leuk, al doe ik dat de laatste tijd eigenlijk veel te weinig. Maar goed, woensdag dus eerste verkenningsrondes gedraaid maar echt veel informatie leverde dit niet op. De bekende paden waren wel duidelijk maar alles wat nieuw uitgestippeld zou worden voor de wedstrijd was nog niet toegankelijk of 'onzichtbaar' in het hoge gras. 

Vrijdagmiddag opnieuw op verkenning uitgegaan en toen was de ronde wel voor 90% klaar. Gelijk trof ik draai en keer werk aan over twee bergjes zand en vlak na de finish moest er een trap van amper een meter breed afgereden worden. Normaal geen probleem, maar alleen was er hier totaal geen uitloop. Gelijk 180graden draaien beneden en weer diezelfde helling omhoog rijden om vervolgens nog even tussen elk boompje door te lussen wat er stond.

Krijgen we dan nu ook een typisch Nederlands parcours in Landgraaf was gelijk mijn gedachte???