Vandaag was het dan eindelijk zover, het eerste event van het jaar op de mountainbike.
Eigenlijk zou deze toertocht al op 9 januari zijn verreden maar door de hevige sneeuwval begin dit jaar werd de rit verschoven naar 13 maart.
Voor mij kwam dit eigenlijk in alle opzichten zeer gunstig uit deze keer.. De rit was nu namelijk niet alleen een conditie-check na de carnavalsdagen, nee, ook de nieuwe mountainbike kon nu eindelijk eens grondig getest worden!
Zondagmorgen wakker worden door het gejengel van de wekkerradio was dan ook geen probleem, want ik had er namelijk echt zin in!
Ook het weer zag er boven verwachting goed uit wat eigenlijk al het teken was voor een perfect mountainbike-dagje.
Rond 08:45 zat ik goed en wel op de fiets en kon het ritje richting Gulpen beginnen...
Eigenlijk zou deze toertocht al op 9 januari zijn verreden maar door de hevige sneeuwval begin dit jaar werd de rit verschoven naar 13 maart.
Voor mij kwam dit eigenlijk in alle opzichten zeer gunstig uit deze keer.. De rit was nu namelijk niet alleen een conditie-check na de carnavalsdagen, nee, ook de nieuwe mountainbike kon nu eindelijk eens grondig getest worden!
Zondagmorgen wakker worden door het gejengel van de wekkerradio was dan ook geen probleem, want ik had er namelijk echt zin in!
Ook het weer zag er boven verwachting goed uit wat eigenlijk al het teken was voor een perfect mountainbike-dagje.
Rond 08:45 zat ik goed en wel op de fiets en kon het ritje richting Gulpen beginnen...
Al snel had ik in de gaten dat het allemaal erg lekker liep ondanks het 'carnavals-verkoudheidje' wat nog niet echt weg is. Eenmaal aangekomen in Gulpen zag het er al goed druk uit en ik kwam gelijk een trainingsmaat tegen die wel effe op mijn fiets wilde passen terwijl ik ging inschrijven. Na een snelle inschrijving dan ook samen met hem de toertocht van start gegaan, omdat ik onverwachts toch alleen richting Gulpen was vertrokken vandaag.
Begin van de tocht begon gelijk lekker met een beklimming van de Koning van Spanje, en na een snelle afdaling lag alweer de tweede beklimming voor onze wielen. Ditmaal was het allemaal iets steiler en technischer door de ietwat gladde ondergrond en boomwortels, al kwam ik toch met het 28-tands-voorblad zonder enige moeite boven. De route ging vervolgens richting Beutenaken en de afdalingen en beklimmingen bleven zich in rap tempo opvolgen, heerlijk!
Enige minpuntje was de misschien iets te strak afgestelde voor-derailleur die opeens de ketting over het voorblad begon te gooien wanneer ik moest schakelen, met als resultaat de eerste kras op de mooi glanzende X.0-crank.
Gelukkig was dit probleem met de stelschroef aan de shifter snel opgelost en kon de rit met evenveel plezier vervolgt worden, al baalde ik natuurlijk toch wel effe van zo'n eerste beschadiging aan het nieuwe materiaal.
Gelukkig verscheen daarna al snel de welbekende ijskraam in Epen, wat maar één ding kon betekenen, we mochten weer de onverharde beklimming van Epen naar Camerig gaan rijden.. Heerlijk technisch en lekker lang wat altijd naar meer smaakt als je eenmaal boven bent, net als het ijs in Epen zullen we maar zeggen! ;)
Toen ik ook hier probleemloos bovenkwam kon ik eigenlijk wel vaststellen dat het rijden met 2x10 gewoon prima gaat en dat niet alleen het bereik qua versnellingen voldoende is, ook lijk ik met de nieuwe aandrijving een betere cadans te kunnen vasthouden, super dus!
Ondertussen waren de X.0-remmen ook al meerdere malen uitvoerig getest tijdens de rit, en ook hier kan ik allemaal maar positief over zijn.. Zeer veel remkracht, en toch perfect te doseren!
Eenmaal uit het Vijlenerbos ging de route richting Mechelen om vervolgens een heel stuk van de Mechelen-route in omgekeerde richting te volgen, wel leuk maar zeker niet zo spectaculair meer. Helaas miste er vlak na Wahlwiller opeens een bordje waardoor we effe niet wisten waar we heen moesten, gelukkig wist ik wel welke kant we ongeveer op moesten en zaten we zo weer op de juiste weg.
Na een kleine stop bij de laatste bevoorrading en het beklimmen van de Eijserbosweg kwam de start/finish in Gulpen eigenlijk alweer verdacht snel dichtbij, en tot onze verbazing zaten we nog lang niet aan de kilometers die eigenlijk de bedoeling waren.. Dus dachten we dat er nog wel een zware lus rondom de Keutenberg zou volgen. Helaas was dit niet echt het geval en kwamen dan ook na nog enkele beklimmingen rondom Gulpen met maar 59km op de teller aan bij de finish.
Niet geheel voldaan natuurlijk omdat we toch voor 70km waren gekomen besloten dan ook maar om nog een lus zelf te rijden via de Gulperberg om vervolgens via een stuk Gulpen-route pas terug huiswaarts te keren.
Zo had ik uiteindelijk bij thuiskomst 87,5km op de teller in 4:32:02 waar ik wel tevreden over was gezien de route ruim 1500 positieve hoogtemeters bevatte vandaag. Kortom een super zondag qua mountainbiken, wat zeker te danken is aan de prima georganiseerde Specialized Toertocht en het weer wat eindelijk weer eens meezat.
De bike is dus nu getest en geslaagd en mijn conditie lijkt weinig schade te hebben opgelopen tijdens de carnavalsdagen, waardoor ik met een goed gevoel richting Sart-Tilman kan rijden aankomende zondag voor de eerste marathon van het seizoen 2011!
Begin van de tocht begon gelijk lekker met een beklimming van de Koning van Spanje, en na een snelle afdaling lag alweer de tweede beklimming voor onze wielen. Ditmaal was het allemaal iets steiler en technischer door de ietwat gladde ondergrond en boomwortels, al kwam ik toch met het 28-tands-voorblad zonder enige moeite boven. De route ging vervolgens richting Beutenaken en de afdalingen en beklimmingen bleven zich in rap tempo opvolgen, heerlijk!
Enige minpuntje was de misschien iets te strak afgestelde voor-derailleur die opeens de ketting over het voorblad begon te gooien wanneer ik moest schakelen, met als resultaat de eerste kras op de mooi glanzende X.0-crank.
Gelukkig was dit probleem met de stelschroef aan de shifter snel opgelost en kon de rit met evenveel plezier vervolgt worden, al baalde ik natuurlijk toch wel effe van zo'n eerste beschadiging aan het nieuwe materiaal.
Gelukkig verscheen daarna al snel de welbekende ijskraam in Epen, wat maar één ding kon betekenen, we mochten weer de onverharde beklimming van Epen naar Camerig gaan rijden.. Heerlijk technisch en lekker lang wat altijd naar meer smaakt als je eenmaal boven bent, net als het ijs in Epen zullen we maar zeggen! ;)
Toen ik ook hier probleemloos bovenkwam kon ik eigenlijk wel vaststellen dat het rijden met 2x10 gewoon prima gaat en dat niet alleen het bereik qua versnellingen voldoende is, ook lijk ik met de nieuwe aandrijving een betere cadans te kunnen vasthouden, super dus!
Ondertussen waren de X.0-remmen ook al meerdere malen uitvoerig getest tijdens de rit, en ook hier kan ik allemaal maar positief over zijn.. Zeer veel remkracht, en toch perfect te doseren!
Eenmaal uit het Vijlenerbos ging de route richting Mechelen om vervolgens een heel stuk van de Mechelen-route in omgekeerde richting te volgen, wel leuk maar zeker niet zo spectaculair meer. Helaas miste er vlak na Wahlwiller opeens een bordje waardoor we effe niet wisten waar we heen moesten, gelukkig wist ik wel welke kant we ongeveer op moesten en zaten we zo weer op de juiste weg.
Na een kleine stop bij de laatste bevoorrading en het beklimmen van de Eijserbosweg kwam de start/finish in Gulpen eigenlijk alweer verdacht snel dichtbij, en tot onze verbazing zaten we nog lang niet aan de kilometers die eigenlijk de bedoeling waren.. Dus dachten we dat er nog wel een zware lus rondom de Keutenberg zou volgen. Helaas was dit niet echt het geval en kwamen dan ook na nog enkele beklimmingen rondom Gulpen met maar 59km op de teller aan bij de finish.
Niet geheel voldaan natuurlijk omdat we toch voor 70km waren gekomen besloten dan ook maar om nog een lus zelf te rijden via de Gulperberg om vervolgens via een stuk Gulpen-route pas terug huiswaarts te keren.
Zo had ik uiteindelijk bij thuiskomst 87,5km op de teller in 4:32:02 waar ik wel tevreden over was gezien de route ruim 1500 positieve hoogtemeters bevatte vandaag. Kortom een super zondag qua mountainbiken, wat zeker te danken is aan de prima georganiseerde Specialized Toertocht en het weer wat eindelijk weer eens meezat.
De bike is dus nu getest en geslaagd en mijn conditie lijkt weinig schade te hebben opgelopen tijdens de carnavalsdagen, waardoor ik met een goed gevoel richting Sart-Tilman kan rijden aankomende zondag voor de eerste marathon van het seizoen 2011!
