Na een lange tussenperiode stond er dit weekend eindelijk weer een wedstrijd uit de Pearl Izumi Cup op het programma. Nu wel goed voorbereid aan de start was mijn doelstelling om minimaal top-15 te rijden. Donderdags voorafgaand, tussen alle stortbuien door, de ronde gaan verkennen. Dit leverde een positieve uitkomst op.
Hele mooie ronde daar in Eupen met hoofdzakelijk singletrails vol natuurlijke obstakels. Niet super technisch maar met de natte omstandigheden was het zeker oppassen over al die natte boomwortels en stenen. Qua modder viel het gelukkig mee! De drop-off plus aansluitende jump waren hierdoor ook vrij gemakkelijke hindernissen al maakte ik in mijn derde verkenningsronde toch nog bijna een schuiver. Al met al gaf deze verkenning wel zeker vertrouwen voor de wedstrijd.
Tijdens de nacht vooraf kwam er echter weer een noodweer voorbij, met heel veel regen...
Hele mooie ronde daar in Eupen met hoofdzakelijk singletrails vol natuurlijke obstakels. Niet super technisch maar met de natte omstandigheden was het zeker oppassen over al die natte boomwortels en stenen. Qua modder viel het gelukkig mee! De drop-off plus aansluitende jump waren hierdoor ook vrij gemakkelijke hindernissen al maakte ik in mijn derde verkenningsronde toch nog bijna een schuiver. Al met al gaf deze verkenning wel zeker vertrouwen voor de wedstrijd.
Tijdens de nacht vooraf kwam er echter weer een noodweer voorbij, met heel veel regen...
Met veel mist en lichte regenval vertrok ik zo richting Eupen, afvragende hoe de ondergrond er nu bij zou liggen. Dit werd bij aankomst helaas direct duidelijk. Genoeg mensen zag ik banden wisselen en aan de mountainbikes hing een dikke laag blubber. Het was nat, heel nat! Glibberen en glijden over bijna de gehele ronde. Precies waar ik niet op had gehoopt.
Na een goede warming-up verliep het opstellen voor de start vervolgens zeer knullig. Verkeerde startlijsten wat resulteerde in opstellen naar eigen initiatief. Met een zeer breed startvak en een lange startklim werd deze keer niemand echt benadeeld hierdoor, denk ik. Maar zoiets mag in bijvoorbeeld Landgraaf toch zeker niet gebeuren.
Ik startte zelf vanaf de tweede rij en kwam gelijk goed uit de startblokken. Ondanks dat de startklim lang was kon ik heerlijk omhoog vlammen. Had zelfs op kop kunnen gaan rijden maar verstandig gedoseerd tot aan de top om vervolgens wel met de top-10 de afdaling in te duiken.
Een prima start dus en ik kon aardig meekomen gedurende de openingsronde. Op de steilste beklimming van het parcours moest ik hiervoor wel heel diep gaan, maar het ging net. Wat was deze klim ineens zwaar geworden nu er zoveel modder lag!
Na een goede warming-up verliep het opstellen voor de start vervolgens zeer knullig. Verkeerde startlijsten wat resulteerde in opstellen naar eigen initiatief. Met een zeer breed startvak en een lange startklim werd deze keer niemand echt benadeeld hierdoor, denk ik. Maar zoiets mag in bijvoorbeeld Landgraaf toch zeker niet gebeuren.
Ik startte zelf vanaf de tweede rij en kwam gelijk goed uit de startblokken. Ondanks dat de startklim lang was kon ik heerlijk omhoog vlammen. Had zelfs op kop kunnen gaan rijden maar verstandig gedoseerd tot aan de top om vervolgens wel met de top-10 de afdaling in te duiken.
Een prima start dus en ik kon aardig meekomen gedurende de openingsronde. Op de steilste beklimming van het parcours moest ik hiervoor wel heel diep gaan, maar het ging net. Wat was deze klim ineens zwaar geworden nu er zoveel modder lag!
Slim of niet, ik volgde de groep voor mij en nam de drop-off, geen probleem. Toen de jump, waar het dus bijna mis ging. Opnieuw een slordige landing in de blubber waardoor ik bergafwaarts naast de track gleed en bijna crashte. Met kunst- en vliegwerk wist ik op de fiets te blijven maar ik was wel even goed geschrokken. Dat was maar net goed gegaan.
Geen schade maar wel gelijk alle vertrouwen kwijt. Paar renners staken mij nu ook voorbij en ik was even alle focus kwijt.
Resultaat, nog meer gestuntel. Zelfs lopend gleed ik nog een keer onderuit. Pas in ronde drie kon ik mij herpakken en begon weer wat renners op te pikken. Maar net op het moment dat ik wilde gaan inhalen blokkeerde mijn achterwiel. Een stuk hout klem tussen de achterband en het frame. Geweldig al die plakzooi.
Uiteindelijk heb ik wel nog een renner terug kunnen halen maar het verdere slot van de koers heb ik toen alleen afgewerkt. Niemand meer in zicht waardoor ik mezelf eigenlijk ook niet meer kon motiveren om nogmaals gas te geven. De gaten waren ondertussen ook zo groot geworden waardoor ik gelukkig wel fijn 'op het gemak' de wedstrijd kon uitrijden.
Resultaat, toch nog 11e. Boven verwachting ter plaatste, maar achteraf gezien had er veel meer in gezeten deze dag.
Hopelijk kan ik deze vorm nu vasthouden en misschien zelfs nog iets aanscherpen zodat ik in Landgraaf wel overtuigend naar een top-10 klassering kan rijden. Nu al zin in!
Geen schade maar wel gelijk alle vertrouwen kwijt. Paar renners staken mij nu ook voorbij en ik was even alle focus kwijt.
Resultaat, nog meer gestuntel. Zelfs lopend gleed ik nog een keer onderuit. Pas in ronde drie kon ik mij herpakken en begon weer wat renners op te pikken. Maar net op het moment dat ik wilde gaan inhalen blokkeerde mijn achterwiel. Een stuk hout klem tussen de achterband en het frame. Geweldig al die plakzooi.
Uiteindelijk heb ik wel nog een renner terug kunnen halen maar het verdere slot van de koers heb ik toen alleen afgewerkt. Niemand meer in zicht waardoor ik mezelf eigenlijk ook niet meer kon motiveren om nogmaals gas te geven. De gaten waren ondertussen ook zo groot geworden waardoor ik gelukkig wel fijn 'op het gemak' de wedstrijd kon uitrijden.
Resultaat, toch nog 11e. Boven verwachting ter plaatste, maar achteraf gezien had er veel meer in gezeten deze dag.
Hopelijk kan ik deze vorm nu vasthouden en misschien zelfs nog iets aanscherpen zodat ik in Landgraaf wel overtuigend naar een top-10 klassering kan rijden. Nu al zin in!
