Mulleners Vastgoed Cup - Landgraaf

Foto met dank aan Theo Gelissen - http://www.theogelissen.nl/

Na een lange periode van rust in december, en nog maar weinig trainingsuren op de fiets in januari, was ik toch vastbesloten de wedstrijd in Landgraaf te rijden deze zondag.
Puur meerijden voor de fun en zonder doelstelling, gewoon omdat ik er zin in had!

Aangekomen in Landgraaf snel ingeschreven en samen met Rudo Pinkaers wat gaan warm rijden. Hij rondje lag er prima bij met her en der nog een beetje modder, maar dit maakte het er alleen maar leuker op. Het parkoers had ik overigens wel al verkend een paar dagen voor de wedstrijd, en ik wist dus dat het vrij kort en vooral snel was! 
Dit betekende veel rondes in één uur koers, en daar zag ik wel een beetje tegen op.

Toch voelde alles wel goed en reed daarom dan ook lekker ontspannen richting het startvak...

Eenmaal weggeschoten probeerde ik gelijk naar voren te komen om in goede positie de eerste ronde in te gaan. Heel even leek dit goed te gaan, maar eenmaal op het gras schoot ik telkens uit mijn linker pedaal. Dit gebeurde tot drie keer toe en dacht dan ook heel even dat mijn schoenplaatje van de schoen los was gekomen. Gelukkig was dit niet het geval en kon ik zonder stoppen verder.

Helaas zie je dan wel al een heel lang lint renners op het erg smalle parkoers rijden, en weet je dat het een lastige inhaalrace zal worden, zeker als je niet helemaal in vorm bent.
Ook al deed ik mee voor de fun, met een nummer op het stuur wil ik toch altijd alles eruit halen wat erin zit!

Een ronde of vijf a zes lang kon ik telkens wat renners inhalen, en ik verbaasde me eigenlijk hoe lekker het ging. Alleen waren de mannen voorin al gevlogen zoals het er naar uit zag, want ik belande letterlijk in ‘niemandsland’. 
Geen renner meer in het zicht om in te halen of naar toe te rijden, maar ook niemand achter mij die echt aan het jagen was.
Alleen teamgenoot Philip Gante (lees hier zijn verslag) zag ik op bepaalde stukken telkens een kleine 100 meter achter mij. 
Af en toe leek het gat zelfs kleiner te worden, maar voor mij nog steeds ruim genoeg.

Maar met nog een half uur te rijden wilde ik niks forceren en hield gewoon mijn eigen tempo aan. Voor mijn gevoel reed ik heel constante rondes dus het zou dom zijn me nu op te blazen.
Dit ging allemaal prima tot de laatste ronde en uiteindelijk rolde ik zonder problemen als 10e over de finish. Zeker tevreden en vooral voldaan, want het was echt genieten vandaag in Landgraaf!

Als ik achteraf de rondetijden terug zie is echt geen enkel verval te ontdekken, dus dat is wel een goed teken voor mijn conditie. Had erger verwacht na de winterstop. Als ik dat geweten had van te voren en de start was goed gegaan had de klassering zomaar een stuk beter kunnen zijn.

Komend weekend ga ik dan ook zo goed als zeker de laatste wedstrijd uit de Mulleners Vastgoed Cup rijden, en wel in Reuver.