Foto met dank aan Ludo van der Put - http://www.ludo-grafica.nl/
Deze zondag stond voor mij de tweede wedstrijd uit de wintercompetitie op de kalender en dit keer was er een mooie ronde in het Schutterspark te Brunssum uitgezet.
Omdat ik toch wel een beetje op revanche uit was na de DNF in Schweiberg wilde ik niks aan het toeval over laten dus zorgde ik voor een zeer goede voorbereiding. Niet zo zeer in de vorm van heel veel trainen, maar wel tot drie keer toe de ronde gaan verkennen. En het belangrijkste, na ruim vier jaar toch eens banden van een ander merk aangeschaft voor mijn bike.
Op zaterdag nog een ronde gemaakt om de banden te testen en tevens nog een laatste verkenning te doen op het wedstrijdrondje. De ronde was nu ook helemaal uitgezet en er waren enkele kleine aanpassingen aan het rondje gedaan ten opzichte van vorig jaar.
Alleen jammer dat de zware klim in het parkoers veel schade had opgelopen door rooiwerkzaamheden met als resultaat een grote zandbak op het steilste gedeelte. Voor de rest lag wel alles er perfect bij en was er zelfs nog een extra single-trail aangelegd voor deze wedstrijd. Kortom, een mooie ronde!
Onder een stralend zonnetje ging ik zo van start vanaf de derde rij renners…
Omdat ik toch wel een beetje op revanche uit was na de DNF in Schweiberg wilde ik niks aan het toeval over laten dus zorgde ik voor een zeer goede voorbereiding. Niet zo zeer in de vorm van heel veel trainen, maar wel tot drie keer toe de ronde gaan verkennen. En het belangrijkste, na ruim vier jaar toch eens banden van een ander merk aangeschaft voor mijn bike.
Op zaterdag nog een ronde gemaakt om de banden te testen en tevens nog een laatste verkenning te doen op het wedstrijdrondje. De ronde was nu ook helemaal uitgezet en er waren enkele kleine aanpassingen aan het rondje gedaan ten opzichte van vorig jaar.
Alleen jammer dat de zware klim in het parkoers veel schade had opgelopen door rooiwerkzaamheden met als resultaat een grote zandbak op het steilste gedeelte. Voor de rest lag wel alles er perfect bij en was er zelfs nog een extra single-trail aangelegd voor deze wedstrijd. Kortom, een mooie ronde!
Onder een stralend zonnetje ging ik zo van start vanaf de derde rij renners…
De start verliep vervolgens prima voor mij, ik kon gelijk helemaal rechts langs het ‘peleton’ op en voor mijn gevoel zat ik meteen tussen de renners waar ik wilde zitten. En dit allemaal nog op het asfalt en ruim voordat alles op een lint moest voor de zeer scherpe haarspeldbocht.
Helaas verloor ik bij de klim wel gelijk de aansluiten met de mannen voorin omdat een renner voor mij toch wel aan het stuntelen was in het zand. Totaal geen tempo en een mogelijk om in te halen was er gewoon niet.
Helaas verloor ik bij de klim wel gelijk de aansluiten met de mannen voorin omdat een renner voor mij toch wel aan het stuntelen was in het zand. Totaal geen tempo en een mogelijk om in te halen was er gewoon niet.
Snel vormden zich nu wat groepjes zag ik en probeerde waar kon in te halen om maar erbij te komen. Wat uiteraard wel de nodige energie kostte! Na enkele ronden zat ik nu een groep van ongeveer 6 renners met o.a. William Beurskens, Yannick Schmetz en Joep Dohmen. Laatst genoemde verrichte in het begin vrij veel kopwerk maar moest helaas opeens passen en viel zelfs terug in het veld. Het groepje voor ons bleef wel telkens in zicht, maar echt een tempoversnelling van onze kant kwam er maar niet, en aan het einde van ronde 4 had ik zelfs het idee dat we als maar langzamer gingen rijden.
In ronde vijf besloot ik dus een eerste keer een aanval te plaatsen in de hoop alleen naar voren te komen. Dit mislukte echter want iedereen bleef in mijn wiel, en het gat naar voren leek ook niet kleiner te worden. Toen ik het tempo weer iets liet terugzakken was het Yannick die me gelijk om de oren vloog en stevig doortrok, wat opzich wel vrij onverwachts kwam voor mij. Niemand had hier antwoord op en hij was gevlogen, zeer netjes!
In ronde vijf besloot ik dus een eerste keer een aanval te plaatsen in de hoop alleen naar voren te komen. Dit mislukte echter want iedereen bleef in mijn wiel, en het gat naar voren leek ook niet kleiner te worden. Toen ik het tempo weer iets liet terugzakken was het Yannick die me gelijk om de oren vloog en stevig doortrok, wat opzich wel vrij onverwachts kwam voor mij. Niemand had hier antwoord op en hij was gevlogen, zeer netjes!
Foto met dank aan Kristel Peeters.
Ondertussen was er ook nog een renner van achteruit tot bij ons gekomen, en samen met hem en William Beurskens reden we zo samen richting het slot van de wedstrijd.
Opnieuw kwamen nu renners voor ons in zicht en vanaf de kant hoorden we telkens dat we niet meer als 20sec. achter lagen. Op een gegeven momenten was het gat zelfs nog maar 8 sec. en ik gaf dan ook alles wat erin zat. Maar weer zonder succes, het gat kregen we maar niet dicht.
Opnieuw kwamen nu renners voor ons in zicht en vanaf de kant hoorden we telkens dat we niet meer als 20sec. achter lagen. Op een gegeven momenten was het gat zelfs nog maar 8 sec. en ik gaf dan ook alles wat erin zat. Maar weer zonder succes, het gat kregen we maar niet dicht.
Bij het ingaan van ronde 7 zat ik door de tweede aanval wel helemaal doorheen en ik presteerde het zelfs om mijn bidon naast de bidonhouder te steken waardoor ik deze dus kwijt was. In de groep van drie moest ik echt alles uit de kast halen om bij te blijven en de bel voor de laatste ronde klonk dan ook als een bevrijding.
Gelukkig voor mij viel Leander, de renner die laat in de wedstrijd nog aansluiting bij mij had gevonden, in de laatste ronde wel weer wat terug en was het William en ik die nog streden voor een betere klassering.
Zo werd de slot ronde toch nog een hele snelle ronde en kwamen we nog aardig dicht bij onze voorgangers. Maar de plekken waren reeds verdeeld en ik vond het ook wel goed zo, een 9e plek werd het zo in een hele leuke wedstrijd waar ik meer als tevreden mee was!
Een volgende wedstrijd zorgen dat ik nog alerter ben in het begin en dan zijn betere uitslagen zeker mogelijk. Een hoop renners die echt aan elkaar gewaagd zijn in de Mulleners Vastgoed Cup moet ik zeggen en dat maakt het extra leuk.
De wedstrijden smaken momenteel dus ook echt naar meer…
Gelukkig voor mij viel Leander, de renner die laat in de wedstrijd nog aansluiting bij mij had gevonden, in de laatste ronde wel weer wat terug en was het William en ik die nog streden voor een betere klassering.
Zo werd de slot ronde toch nog een hele snelle ronde en kwamen we nog aardig dicht bij onze voorgangers. Maar de plekken waren reeds verdeeld en ik vond het ook wel goed zo, een 9e plek werd het zo in een hele leuke wedstrijd waar ik meer als tevreden mee was!
Een volgende wedstrijd zorgen dat ik nog alerter ben in het begin en dan zijn betere uitslagen zeker mogelijk. Een hoop renners die echt aan elkaar gewaagd zijn in de Mulleners Vastgoed Cup moet ik zeggen en dat maakt het extra leuk.
De wedstrijden smaken momenteel dus ook echt naar meer…
RSS-feed
