Mooi moddergevecht in Brunssum!

Na de teleurstellende prestatie in Schweiberg moest en zou ik weer aan mijn normale trainingen toe zien te komen.
Gelukkig hielp het weer al een flinke hand mee, dus de dingen die ik wilde doen op de mountainbike heb ik ook echt kunnen doen. Eindelijk!

Op zaterdag ook nog even het parcours gaan verkennen in Brunssum. Ondanks dat ze er nog mee bezig waren lag het er eigenlijk al perfect geprepareerd bij. Leuke afwisselende ronde met genoeg klimwerk, helemaal een genot om te rijden als het er zo mooi bijligt in de herfst.

Met een goed gevoel huiswaarts gekeerd, wel wetende dat er nog wat regen zou komen. En deze regen kwam ook, en niet zo zuinig ook! Zondagmorgen bij het opstaan werd al snel duidelijk dat het fietsend naar Brunssum niks zou worden, en een enigszins droog parcours konden we ook wel vergeten.

Allemaal slecht voor mijn moraal, en eigenlijk ging ik voor het eerst met ietwat tegenzin...
 

Eenmaal aangekomen in Brunssum kwam er gelukkig al snel een glimlach terug op mijn gezicht. De sfeer onder de deelnemers en aanhang, hoe slecht het weer ook mag zijn, is altijd zeer gemoedelijk. Alleen hiervoor is het eigenlijk al de moeite waard om deel te nemen aan deze competitie!

De wedstrijd zelf kan ik eigenlijk kort over zijn, deze verliep vrij goed, gelukkig!

Ditmaal bij de start geen sprint naar voren, maar een iets meer gedoseerde start, zonder plekken weg te geven uiteraard. Een kokende motor na één ronde moest hoe dan ook voorkomen worden. Schat dat ik rond plek negen het veld in ging en aan de klim begon. Boven aangekomen zag ik de kop van de wedstrijd al vertrekken, drie man sterk, te sterk voor de rest momenteel.

Zelf bouwde ik het voor mijn gevoel goed op en schoof langzaam door voren naar plek vijf, waar ik vervolgens lang samen kwam te zitten met Lucien Volleberg. Dave Vermazeren was ondertussen ontsnapt en leek zijn vierde stek al minimaal veilig gesteld te hebben.

De wedstrijd werd met de ronde zwaarder, en met  nog ruim twee rondes voor het eind ging mijn lampje eigenlijk al langzaam uit. Geen echte kracht meer bergop, en stuurfouten in de blubber zeggen genoeg. En dan naderen achterliggers snel, heel snel in dit geval. Uit het niets zaten Yannick Smets en Noud Nijssen weer bij ons in de wielen. Echt twee taaie rijders weet ik ondertussen!

Zo werd het slot van de wedstrijd nog een mooie strijd met vier man, wat bijna op een eindsprint leek uit te lopen. Alleen waren Yannick en Noud iets sneller bij het asfalt en ging het alleen nog tussen mij en Lucien. Lastige opgave, want hij is echt rap als het op sprinten aan komt, maar gelukkig voor mij zette hij net verkeerd aan en schoot zijn voorwiel onder hem weg op het spekgladde grasveld, en dat in de voorlaatste bocht.

Resultaat, plek 7 voor mij, tijdens het moddergevecht van Brunssum. Voor nu tevreden mee.

Bij deze wil ik ook alle bekenden bedanken die mij vandaag aanmoedigde, coachte of  zich weer in alle bochten wringde om een mooie foto van mij te maken. Plus, niet te vergeten, de mannen van Toma Cycles die even snel mijn fiets poetste na de wedstrijd zodat ik fijn op de fiets terug naar huis kon, bedankt!