
In alle vroegte kwam in zo bij de start-accomondatie aan en ging ik me gelijk inschrijving voor de eerste stargroep zoals ik van te voren met Peter en Fabian had afgesproken. Helaas kon ik Team Youtubeless nog nergens bekennen dus zag het er naar uit dat ik 'alleen' met de eerste startgolf mee zou gaan, hun schema was schijnbaar iets minder strak als het mijne die ochtend. Tijdens het warm-rijden in de straten van Andenne zag ik ook nog niemand dus wist ik eigenlijk wel zeker dat deze rit niet samen met mijn trainingsmaten verreden zou gaan worden.
En zo ging de chronorit om 08:00uur met een groep van ongeveer 75 renners voor mij van start...

Verstandig bleef ik dus mijn eigen tempo rijden om me niet gelijk op te blazen wat de week ervoor wel een beetje gebeurde in Sart-Tilman.
De enige renner waarmee ik na een kleine 10km nog samen reed voerde opeens snel het tempo op, vooral op de vele 'vals-plat stukken' gaf hij flink gas, maar eigenlijk kon ik hem telkens goed volgen omdat ik gewoon merkte dat het ook lekker begon te draaien bij mezelf. Het parcours werd ook steeds mooier wat altijd goed voor het moraal is, en na een schitterende single-track met veel losse stenen konden we zowaar weer aansluiten bij de tweede groep. Met een man of 10 vlogen de kilometers zo dan ook voorbij en voor ik het in de gaten had waren we dan ook al over de helft van de rit. De samenwerking werd wel steeds minder, en bergop liep ik telkens uit waardoor ik opeens wel erg veel kopwerk aan het verrichten was.
Als groep gingen we wel nog door de eerste controlepost, maar vrij snel daarna viel de groep volledig uit elkaar en kwam ik
alleen te zitten. Dat moment merkte ik ook dat ik toch wel veel energie verbruikt had en het parcours leek als maar
zwaarder te worden. Elke meter van het parcours in de laatste 20km was wel echt genieten, single-tracks, pittige beklimmingen, technische afdalingen en meerder 'river-crossings' kwamen we tegen, alles wat in een mountainbike-parcours hoort te zitten zeg maar! Ondanks dat het flink afzien was, vooral op de laatste drie beklimmingen, reed ik wel met veel plezier richting de finish ook al wist ik dat ik aardig wat tijd verloren had in het slot.
Als 'toetje' eindigde de rit met een zeer gave afdaling met veel haarspeldbochten, verloren-trap-tredes en 'technisch-steile-afkortingen' waar ik mijn voordeel mee deed om zo nog ff een paar renners voorbij te steken die duidelijk moeite hadden om al fietsend beneden te komen.
Uiteindelijk bleef toen het klokje staan op 03:18:14 bij de finish, die wel apart was ingericht in een loods waar men op een
plateau van een meter of 3 hoog finishte.
Omdat ik nog steeds onder de indruk was van de laatste afdaling besloot ik terug te rijden om daar nog ff te gaan genieten van de andere bikers en natuurlijk om te checken of Peter of Fabian mijn tijd aan flarden zouden rijden.
Bijna begon ik al hoop te krijgen de snelste van het trio te zijn die dag, maar opeens zag ik Peter toch verschijnen boven
aan de afdaling en hij bleek later een dikke 4 minuten sneller te zijn geweest als mij. Fabian heb ik in niet meer actie
gezien maar ook hij had geen verkeerde tijd gereden, was immers pas zijn tweede wedstrijd op de mountainbike, al dacht hij
zelf wel iets anders over zijn prestatie bij het bekijken van de uitslag.
Kortom, een zeer geslaagde chronorit in alle opzichten die het vroeg opstaan meer dan waard was, en die ik iedereen kan
aanbevelen voor volgend jaar!