Jos Feron Cup #4 - Brunssum

Deze zondag was het zover, de eerste 'thuiswedstrijd' van het seizoen. Wederom prachtig zonnig weer en veel publiek voor mij langs de kant. De grootste verassing van deze zondag was echter het vernieuwde parcours in Brunssum, meer klimwerk en een technisch leuke afdaling erbij, erg mooi gedaan! Jammer dat ik dit pas zaterdagmiddag telefonisch te horen kreeg terwijl ik op vrijdag nog uitgebreid het welbekende 'oude' parcours was gaan verkennen. Maar deze wijziging sprak mij direct aan en kon niet wachten tot we van start konden gaan op deze ronde...

De verkenning op vrijdag was overigens niet voor niks geweest, de rest van de week door omstandigheden zo goed als niet op de fiets gezeten, laat staan goed getraind. Dus even een middagje mountainbiken was wel zo fijn. Evenals het op de fiets naar de koers gaan onder bijna zomerse temperaturen, heerlijk!

Klein beetje extra warming-up nog ter plaatse gedaan en toen de nieuwe ronde op, verkenning deel twee. Zwaar, maar mooi, absoluut mountainbike waardig! Als laatste voorbereiding nog even de startklim volle bak gereden, met aansluitend de switch-back afdaling, om zo nog even te testen hoe zwaar en lastig dat segment nou daadwerkelijk zou zijn. Met een goed gevoel nam ik toen plaats in het startvak op plek nummer vijf, nog net op de eerste rij.

Vandaag zou het podium halen toch echt wel mogelijk moeten zijn...

Super uit de startblokken kwam ik vervolgens op de lange strook na de start zowaar mee met Edwin Arts op plek twee. Vlak voor de eerste klim kwam wel Gijs Dohmen nog even voorbij, de man die momenteel de concurrentie domineert, maar gelijk in zijn wiel nestelde ik mij stevig vast op plek drie.

Tempo lag zoals gewoonlijk meteen hoog maar ik kon zeer goed volgen, evenals Fabio en Carlo Porco. De kopgroep was hiermee gelijk gevormd en we liepen al snel uit op de concurrentie. Enkel Marcel van Loon kon op een afstandje volgen voor zover ik het kon zien.

Derde keer de zwaarste klim van de ronde omhoog ging weer vol gas maar ook nu behield ik netjes mijn positie. Nu wel diep in het rood waardoor afdalen nu ineens een stuk lastiger werd! Je hangt op zo'n moment meer aan de fiets dan dat je hem  bestuurd. Bijna beneden in de snelste bocht, voorwiel te ver in het mulle zand, gelijk stuur dubbel en over de kop. Achter mij konden ze nog net op tijd remmen en ik leek geen plek te verliezen, als mijn ketting er niet zo ongelukkig af had gelegen...

Uiteindelijk kostte dit mij in totaal toch bijna een halve minuut en de kopgroep was nu gevlogen. De rest van de wedstrijd ook nooit meer iemand in het vizier gekregen terwijl de wedstrijd nog best lang was. Eén klein foutje en weg podiumkansen...
Even leek het er zelfs op dat ik nog verder ging terugvallen want een groepje achtervolgers pikte mij op. Ondanks dat de schade na de val reuze mee viel merkte ik wel dat de scherpte er toch wel vanaf was. Eigenlijk kwam dat groepje nu dan ook best gelegen want ik kon mijzelf goed 'herpakken' tijdens het volgen van de groep.

Niet veel later reed ik ook weer vrij makkelijk in mijn eentje weg en kwam mijn 6e plek nooit echt meer in gevaar. Lex van Enckevort, ook een directe concurrent in het klassement, kwam wel nog enkele keren in mijn wiel maar bergop kon ik telkens net genoeg tijdwinst pakken om hem voor te blijven.

Al met al was het een schitterende wedstrijd, maar over het resultaat hou ik een dubbel gevoel over. Had ik maar iets minder risico genomen in de afdaling dan was ik gewoon in de kopgroep gebleven. Je kon er hoogstens enkele seconden winst pakken, maar zoals in mijn geval heel veel verliezen bij een foutje. Maar goed, achteraf is altijd makkelijk praten natuurlijk.

Via deze weg wil ik ook nog alle vrijwilligers bedanken voor het mooie parcours en natuurlijk niet te vergeten, alle bekenden die aanwezig waren om mij te supporten. Bedankt!!

Nu op naar Schweiberg! Opnieuw een thuiswedstrijd, eveneens met genoeg klimwerk...