Jos Feron Cup 2015 / 2016 #13 - Landgraaf

Na de sterke wedstrijd in Blerick kon mij de volgende koers niet snel genoeg komen, benieuwd of ik deze goede flow kon doorzetten in Landgraaf. De vlakke variant bij Megaland is niet direct mijn favoriete omloop maar deze keer zou het parcours wel herzien worden had ik vernomen. Het begon al met het veranderen van de rijrichting, geheel andersom. Interessant.
Daarnaast waren er naar mijn idee ook meer technische elementen toegevoegd en bevatte de ronde nu iets meer klimwerk.

Leuke wijziging dus en optimaal gebruikt gemaakt van de mogelijkheden die de locatie te bieden heeft.

Maar zoals elk jaar rond dit tijdstip van het jaar is het nat in Landgraaf en dat betekend veel blubber. Plakkerige klei en losse kiezelsteentjes daar, een dramatische combinatie voor het materiaal! De ervaringen van de veldrijders die net klaar waren met hun wedstrijd maakte het er ook niet beter op en met ietwat tegenzin ging ik de ronde op voor een korte verkenning.

Samengevat was een helft prima rijden, de resterende helft glibberen en glijden en soms tot de enkels in de klei...

Nog niet eens een hele ronde gereden en mij voorblad was al volledig verdwenen onder een dikke laag leem waardoor mijn ketting er al bijna een keer afliep. Hoe wil ik zo een uur crossen? Dit eenmaal beetje schoongemaakt te hebben was mijn tactiek meteen duidelijk, hard fietsen waar het droog is en bij die modderstroken een stukje rennen om de aandrijving te sparen.

Mijn start was vervolgens goed en op een vijfde positie ging ik de eerste singletrack op. Makkelijk kon ik volgen en ik had er gelijk plezier in op de eerste hellingen en gladde afdalingen. De racefocus was er toch weer en het draaide gelijk lekker!
De ondergrond leek ondertussen ook iets beter berijdbaar te zijn geworden wat waarschijnlijk te danken was aan de jeugd categorie die nog vlak voor ons hadden gereden. Of waren het toch die paar zonnestralen wat soms heel even doorkwamen?

Maakt ook niet uit, mijn moraal steeg in ieder geval met de minuut.

Na een kwartier koers werden toen de verschillen gemaakt en waren het Gody Jacobs en Edwin Arts die om de winst gingen strijden. Kevin Nyssen op drie en ik direct in zijn wiel op plaats vier. Een tiental meter achter ons Fabio Porco en Jos Jacobs, twee rijders waar ik  zeker rekening mee moest houden vandaag en absoluut niet mocht laten terug komen.

Lange tijd bleef dit het beeld van de koers totdat Kevin voor mij ineens problemen met zijn aandrijving kreeg. Hij fietste wel overal zo veel als mogelijk maar kwam hier nu dus wel mee in de problemen. Dit in tegenstelling tot mijn aandrijving die nog prima draaide. Normaal heb ik een hekel aan loopstroken, maar deze keer was dit  toch echt de beste optie.

Zo schoof ik op naar plek drie en pakte gelijk een redelijke voorsprong. Er werd wel nog een of twee rondes jacht op mij gemaakt maar opeens braken zowel Fabio als Kevin. Tenminste ik liep opeens wel heel snel en makkelijk uit en de laatste rondes waren al in zicht. Eigen tempo vasthouden, juiste lijnen blijven rijden en nergens meer risico's nemen.

Geen probleem want ik voelde mij nog prima en kreeg zelfs met de ronde meer plezier in al het bochtenwerk en behendig overwinnen van de technische stroken. Helemaal toen opeens Edwin Arts vlak voor mij in zicht kwam en de mogelijkheid zelfs nog ontstond om tweede te worden. Helaas was hier de wedstrijd net een ronde te kort voor.

Zo rolde ik, uiteraard zeer content, als derde over de eindstreep en kon ik terug kijken op een zeer geslaagde wedstrijd.

Gezien de rijders die aan de start stonden en de staat van het parcours (vooraf) had ik dit resultaat niet verwacht. Waar het in Blerick net niet lukte werd het vandaag wel weer podium en overtuigend ook. Heerlijke wedstrijd en opnieuw van begin tot eind een zeer sterk gevoel, mooi begin van het nieuwe jaar!

Voor iedereen die ik zondag gemist heb, alsnog de beste wensen voor 2016!