Jos Feron Cup # 2 - Meterik

Wederom een heerlijke nazomerse dag, een nieuw parcours en verzekerd van een goede startplek. Met veel zin vertrok ik vandaag dus naar Meterik voor de tweede wedstrijd van de Jos Feron Cup. Aangekomen zoals gewoonlijk lekker wat gaan losrijden en dit voelde eigenlijk gelijk goed. Het verkennen van de ronde lukte deze keer helaas niet meer omdat we net iets te laat terug waren bij het parcours. Te laat terug bij de startopstelling zou alsnog betekenen verder naar achteren starten, dat zou wel erg dom zijn geweest. 

Mijn tactiek vandaag was simpel, zo lang mogelijk bij de kopgroep blijven en dan zien waar het schip strand. Waar ik vorige week in Baarlo nog slecht startte ging het vandaag helemaal goed. Op plek 4 begon zo de strijd voor mij.
De eerste ronde ging zonder enige kennis van het parcours prima en ik kon overal makkelijk volgen zonder dat ik daar gelijk al te diep voor moest gaan. Gevoelsmatig.

Ronde twee verliep ook lekker en er vormde zich al een kopgroep van vijf man...

Ronde drie ging eveneens vrij rap maar ik begon nu wel te merken dat het niet lekker meer draaide en stuurfoutjes begon te maken. Toch te hard gestart? Schijnbaar wel want na amper 20 minuten koers kreeg ik een flinke terugval en had totaal geen power meer in de benen. Duurde dan ook niet lang of enkele renners kwamen mij voorbij. Motortje toch opgeblazen...

Het was vanaf toen echt hangen en wurgen om niet nog meer plekken te verliezen. Snap nu ook precies de wielerterm 'vierkant draaien', tenminste zo voelde het wel. Tegen het einde van de koers leek ik zelfs nog buiten de top-10 te gaan eindigen maar op de een of andere manier kon ik er wel nog een hele sterke laatste ronde uitpersen en kwam ik toch nog als 8e over de finish.

Foto met dank aan: Eric Korenblik

Niet echt tevreden vandaag met het behaalde resultaat, maar al met al was het wel een erg mooie wedstrijd. Mede te danken aan de organisatie en het nieuwe parcours. Leuke ronde met veel snelle singletracks en een paar klimmetjes die je er stevig in hakte. Zware ronde, maar wel eentje met een lekkere flow!

Volgende week staat Reuver op het programma, een rondje waar ik ook graag rij maar qua intensiteit niet veel zal verschillen met de reeds verreden wedstrijden. Te lange vlakke stroken met af en toe een kort klimmetje zorgen ervoor dat er geen seconde herstel mogelijk is, iets waar ik toch problemen mee blijf houden. Gemiddelde hartslag van 186 zegt denk ik voldoende, al is dit uiteraard wel een kenmerk van de korte XC-wedstrijden.

Komende dagen kies ik daarom voor wat extra rust en beperk mij enkel tot wat hersteltrainingen. Hopelijk kan ik op die manier weer fris aan de start verschijnen in Reuver en langer voorin meedraaien.