Een wedstrijd binnen de eigen gemeente, een dorpje verderop, daar zou ik toch gebrand moeten zijn op een goed resultaat. Maar in aanloop naar deze wedstrijd in Bocholtz bleek het tegendeel waar te zijn. Al weken van te voren probeerde ik het gebied te verkennen waar het parcours uitgezet zou worden maar telkens was het er zo zompig dat fietsen er haast niet mogelijk was.
Tijdens het 'herstelritje' na de wedstrijd in Blerick een laatste poging gewaagd en tot mijn verbazing hingen toen de linten er al. Met wat smeltende sneeuw was het nu echt super vettig op de ronde maar ik waagde het erop. Zowat op de lichtste versnelling fietste ik een ronde maar was blij toen ik weer op de verharde weg stond. Wat een bagger, moeras-biken!
Een geluk nog wel dat het op de dag van de wedstrijd zelf wel droog was en ook niet meer zo super koud. Voor de staat van het parcours maakte het echter allemaal niks meer uit als ik zag hoe de veldrijders uit koers kwamen. Alles vol blubber en gras wat voor veel materiaalpech zorgde en het meer rennen dan fietsen was.
Is dat ik mijn vierde plek in het klassement wil behouden, anders was ik hier zeker niet van start gegaan...
Tijdens het 'herstelritje' na de wedstrijd in Blerick een laatste poging gewaagd en tot mijn verbazing hingen toen de linten er al. Met wat smeltende sneeuw was het nu echt super vettig op de ronde maar ik waagde het erop. Zowat op de lichtste versnelling fietste ik een ronde maar was blij toen ik weer op de verharde weg stond. Wat een bagger, moeras-biken!
Een geluk nog wel dat het op de dag van de wedstrijd zelf wel droog was en ook niet meer zo super koud. Voor de staat van het parcours maakte het echter allemaal niks meer uit als ik zag hoe de veldrijders uit koers kwamen. Alles vol blubber en gras wat voor veel materiaalpech zorgde en het meer rennen dan fietsen was.
Is dat ik mijn vierde plek in het klassement wil behouden, anders was ik hier zeker niet van start gegaan...
Gelijk na het startschot voor de mountainbikes ging ik er toch weer helemaal voor en vloog dan ook vrij rap de heuvel op. Zo snel dat ik onderaan in de modderpoel nog bijna over het stuur ging omdat een wiel toch dieper in de modder bleef steken dan gedacht. Nou goed, als tweede boven, een goed begin.
Tot aan de eerste loopstrook, welke gewoon echt te lang was, en ik gelijk behoorlijk wat plekken moest inleveren. De lusjes tussen de boompjes door waren uit het parcours verwijderd nu, te modderig, en het enige wat van de ronde overbleef waren twee vlakke 'rechttoe-rechtaan' stroken boven op het plateau. De rest waren loopstroken geworden waar rennen soms nog haast geen doen was zo diep zakte je weg.
Een koers dus van niks en het enige waar ik aan dacht was het materiaal heel houden en finishen. Halverwege het uur maakte ik wel nog enkele plekken goed en kon behoorlijk constant mijn rondjes afwerken. Na 40min. begon mijn ketting alleen steeds meer een eigen leven te leiden en met mijn schoenen kwam ik ook haast niet meer in de pedalen.
Tot aan de eerste loopstrook, welke gewoon echt te lang was, en ik gelijk behoorlijk wat plekken moest inleveren. De lusjes tussen de boompjes door waren uit het parcours verwijderd nu, te modderig, en het enige wat van de ronde overbleef waren twee vlakke 'rechttoe-rechtaan' stroken boven op het plateau. De rest waren loopstroken geworden waar rennen soms nog haast geen doen was zo diep zakte je weg.
Een koers dus van niks en het enige waar ik aan dacht was het materiaal heel houden en finishen. Halverwege het uur maakte ik wel nog enkele plekken goed en kon behoorlijk constant mijn rondjes afwerken. Na 40min. begon mijn ketting alleen steeds meer een eigen leven te leiden en met mijn schoenen kwam ik ook haast niet meer in de pedalen.
Geen idee voor welke plek we reden probeerde ik wel bij Ike Janssen te blijven, maar door een misstrap bij het op de fiets springen verloor ik mijn ketting waardoor opnieuw een gat ontstond. Het vijf keer per ronde van en op de fietsen springen, plus het eindeloos rennen begon ik nu ook behoorlijk in de benen te voelen. Nogmaals dat gat dichten was dan ook geen doen meer en zo kwam ik uiteindelijk als 7e over de finish. Punten binnen, geen schade en meer dan blij dat het over was!
Mooi dat er wel redelijk wat mensen waren komen kijken, maar een volgende keer een koers daar onder zulke omstandigheden sla ik toch maar over denk ik. Dit is niet best voor het moraal en het plezier in het mountainbiken. De ronde was al niet heel bijzonder voor de mountainbiker, maar dit ging echt helemaal nergens meer over.
Mocht er toestemming voor gegeven worden denk ik wel dat je met wat 'trailwork' toch een paar aardige paden zou kunnen aanleggen daar voor een jaarlijks terugkerende wedstrijd. Probleem blijft echter de ondergrond, die is absoluut niet geschikt voor natte omstandigheden!
Toch iedereen bedankt die deze wedstrijd mogelijk heeft gemaakt, en hopelijk meer geluk in de toekomst.
Voor nu aan iedereen, de beste wensen voor 2015!!
Mooi dat er wel redelijk wat mensen waren komen kijken, maar een volgende keer een koers daar onder zulke omstandigheden sla ik toch maar over denk ik. Dit is niet best voor het moraal en het plezier in het mountainbiken. De ronde was al niet heel bijzonder voor de mountainbiker, maar dit ging echt helemaal nergens meer over.
Mocht er toestemming voor gegeven worden denk ik wel dat je met wat 'trailwork' toch een paar aardige paden zou kunnen aanleggen daar voor een jaarlijks terugkerende wedstrijd. Probleem blijft echter de ondergrond, die is absoluut niet geschikt voor natte omstandigheden!
Toch iedereen bedankt die deze wedstrijd mogelijk heeft gemaakt, en hopelijk meer geluk in de toekomst.
Voor nu aan iedereen, de beste wensen voor 2015!!
