Jos Feron Cup #11 - Blerick

De ietwat tegenvallende prestatie in Nederweert-Eind had voor een behoorlijke deuk in mijn motivatie gezorgd. Een weekend zonder wedstrijd met aansluitend de Feestdagen kwamen dan ook als geroepen. Goed voor de de conditie of niet, eindelijk eens even lekker de tijd voor wat anders.

Het weer op de dag van deze wedstrijd was écht winters te noemen en hoe dichter we in de buurt van Noord-Limburg kwamen hoe witter de wereld werd. Word ik normaal wel enthousiast van sneeuw, nu had ik er geen goed gevoel bij. Kou en waarschijnlijk veel gladheid, dit zou een lastige en zware wedstrijd worden.

De organisatie had het parcours prima geprepareerd en tijdens het verkennen van de ronde, tevens warming-up, moet ik zeggen dat het er eigenlijk zeer goed bij lag gezien de omstandigheden. Top werk! Natuurlijk paar gladde stukjes her en der maar goed te rijden. Bij de veldrijders zag ik ze alleen met de bosjes neergaan in een bepaalde bocht, op racesnelheid was het schijnbaar dus toch andere koek.

Plan van aanpak vandaag was om defensief te koersen en zeker niet als een gek te starten...

Start ging vervolgens prima en ik sloot achter Carlo Porco aan op plek vier. Zonder echt heel diep te gaan kon ik makkelijk volgen en alleen Bas Peters kwam voorbij gedurende de openingsfase. Prima uitgangspositie. Wel had ik behoorlijk wat moeite met mijn ademhaling, nog een beetje verkouden en dan die kou op de luchtwegen is niet prettig!

Ike Janssen en Eric Hegger kwamen vervolgens voorbij gestoken maar ik kon aansluiten en trokken zo al gelijk een gat op de achtervolgers. Voorlaatste bochtje voor start/finish, daar waar ik eerder die dag veel veldrijders had zien vallen, ging Ike tegen de vlakte. Zo verraderlijk die ijsvorming.

Een gewaarschuwd mensen telt voor twee zegt men wel eens, maar een ronde later gebeurd mij precies hetzelfde. Hoe voorzichtig ik ook de bocht naderde, vol onderuit. Gelukkig geen ernstige schade en snel terug op de bike.

Opgelopen achterstand was nog steeds te overzien maar mijn snelheid was er nu even helemaal uit, vooral in de bochten totaal geen vertrouwen meer. Twee rondes later was ik de val echter alweer vergeten en begon het conditioneel gezien ook beter te draaien. De motor was op temperatuur gekomen. Op het lange rechte stuk kreeg ik toen zelfs alweer zicht op Ike dus draaide de gaskraan even helemaal open op dit snelle stuk parcours.

Raak ik toen met mijn voorwiel wat hard gevroren modderbrokken waardoor ik precies op een stuk ijs uitkwam, opnieuw keihard onderuit en deze keer krabbelde ik niet meer direct overeind. Twee keer op dezelfde knie vallen, auwtsj!! Hele groep, inclusief de kopgroep van de Masters kwamen toen voorbij stormen en even zag ik het niet meer zitten.

Nog niet eens halverwege koers, al twee keer hard gevallen en nu ook nog heel veel terrein verloren. Dit had geen zin meer was mijn gedachte, totdat bij start/finish Ger Hermans bezig was het opnoemen van een lijst renners die schijnbaar ook allemaal moeite hadden met de ijsvorming op het parcours.

Uiteindelijk is dit mijn redding geweest want hierdoor bleef ik in koers en kon ik al snel een paar renners oppikken. De laatste rondes gingen zelfs zo goed dat ik het zowaar nog leuk begon te vinden ook. Al moet ook gezegd worden dat Blerick gewoon een erg leuk rondje is.

Laatste twee renners die ik nog kon bij halen waren Lex van Enckevort en Redney Janssen. Even op adem komen en er langs. Ondanks dat ik het wel paar keer probeerde kreeg ik helaas geen ruimte en werd er nog tot aan de meet hard gestreden wat resulteerde in een erg mooie eindsprint samen met Redney, die ik nipt wist te winnen.

Jammer dat deze inspanning niet meer waard was dan een 8e plek, maar zo eindigde deze aparte wedstrijd toch nog erg mooi!