Houffalize Open Tour 2012

Net als vorig jaar werd er dit jaar weer een meerdaagse in Houffalize gehouden. Geen twijfel over mogelijk, hier moest ik weer bij zijn! Hetzelfde huisje werd weer gehuurd in Mabompré, waar we deze keer met 9 man verbleven voor een mooi weekendje mountainbiken. 

Enige verschil met vorig jaar was dat het nu één maand eerder in het jaar was, minder wedstrijdritme dus, en kans op slechter weer. De weersvoorspelling zagen er op vrijdag voor vertrek zelfs heel slecht uit, veel regen en erg koud! Achteraf viel het allemaal wel mee, al was die laatste dag in de regen en kou wel goed voor een stevige verkoudheid. 

Met de wagen net zo volgeladen als bij de Transalp reed ik op zaterdagochtend samen met Fabian Rosenboom richting Houffalize. Bij het afhalen van de stuurnummers kwamen we al enkele bekenden tegen, en de rest zagen we iets later bij het huisje. Hele leuke groep mensen, en iedereen had er ontzettend veel zin in!

Zoals je als deelnemer ook doet begin ik maar met de hoogteprofielen  van de etappes die drie dagen in, en rondom Houffalize!  Voor de beeldvorming... 

Proloog: Ruim op tijd vertrokken we vanuit het huisje richting de start, het weer was prima alleen ietwat aan de frisse kant. Hierdoor ook maar besloten niet te gaan verkennen, wat achteraf misschien wel slim was geweest want ik hoorde meerdere mensen al praten over valpartijen en zeer tricky afdalingen. Dat beloofde wat!

Helaas stond ik toch redelijk ver achteraan bij de start, dus ik moest gelijk flink aan de bak in de eerste klim! Zoals meestal wel het geval is ging dit voor mij prima, al leek het soms wel een reuze-slalom, alleen dan bergop. Eenmaal boven reden we een landweg op die er zeer slecht bij lag, wat het inhalen eigenlijk onmogelijk maakte vanaf toen. Het lint renners wat ik zag was toch ook nog best lang, dus zo ver voorin zat ik toch nog niet. Maar de proloog zou nog lang zijn! 

Via wat grasvelden en enkele leuke bospaden kwamen we bij de eerste bekende afdaling, de Fosse d'Outh, ook wel de tuin genoemd. Het genieten is begonnen!
Wat nu volgde was een hele lange beklimming, die heel even onderbroken word door een mooie technische singeltrack. Groepjes vormden zich nu snel en in de groep voor mij kreeg ik Peter van Mil in het vizier. Hier wilde ik natuurlijk graag bij aansluiten, maar dit was makkelijker gezegd als gedaan. Het parcours ging vervolgens verder over vrij veel brede bospaden en landwegen, iets wat me toch wel tegenviel en waar ik ook niet echt snel op bleek te zijn t.o.v. de rest.

Eenmaal weer in het centrum van Houffalize terug gekomen kwamen er afdalingen en beklimmingen voor onze wielen die wel ontzettend gaaf en vooral zwaar en technisch waren! Voor de meeste rijders zelfs iets teveel van het goede. Heel veel mensen liepen dan ook in de afdaling, maar zelf kon ik overal op de fiets blijven. De ene afdaling werd nog steiler en lastiger als de andere maar als ging gewoon perfect. Wat een super gevoel gaf dat! 

Ronde één zat erop en ik probeerde nu echt gas te geven om weer wat mensen in te halen. Maar net als ik zelf sneller ging rijden leek de rest dit ook te doen, ik haalde dus niemand me. Zo erg vind ik dit echter niet want ik zat alleen maar aan die nieuwe afdalingen te denken die we nog een keertje mochten gaan rijden. Alleen was er nu wel even wat twijfel omdat ik misschien toch niet meer zo fris was als de eerste ronde, met misschien wat concentratieverlies als gevolg. 
En crashen op de eerste dag van een driedaagse zou erg dom zijn. 

Toch merkte ik snel dat ik nog fit genoeg was waardoor ik ronde twee zo dus ook helemaal fietsend aflegde. Hiermee won ik tevens nog enkele plekken want de wandelaars waren makkelijk prooien nu.
Ontzettend voldaan rolde ik zo over de finish na 01:18:14uur. Resultaat was echter al lang bijzaak geworden, enige waar ik nog aan dacht waren de geweldig mooie afdalingen.. Wat een genot om hier te mogen en kunnen rijden! 

Om een beeld te krijgen van één van de afdalingen hier onder enkele impressiefoto's.

Etappe 1: Houffalize – Bastogne – Houffalize: De op papier redelijk vlakke etappe die redelijk veel over het asfalt zou gaan, althans zo was het vorig jaar. De rit van het jaar ervoor kon ik me ook nog maar al te goed herinneren omdat ik toen maarliefst 4 keer fout was gereden en me de hele rit lang heb zitten ergeren eigenlijk.

Door de schitterende eerste dag wel met echt veel zin richting Houffalize vertrokken vanuit het huisje waar we zaten, alleen ietwat aan de late kant. Dit resulteerde weer in een startplek helemaal achteraan, terwijl ik schijnbaar was omgeroepen om vooraan te starten omdat ik 3e stond bij de Funklasse. Maar dit wist ik dus allemaal niet omdat ik eigenlijk niet echt met het klassement bezig was.

Start verliep vervolgens wel lekker, eigenlijk precies het zelfde als tijdens proloog. De race naar een mooi groepje verder voorin was zo weer begonnen. Dik 30 tot 45 minuten was het flink met energie smijten en maar gas geven. Maar uiteindelijk kwam ik dan bij een grote groep renners die wel een mooi tempo reden. Ook zat Peter van Mil weer bij deze groep, wat meestal een goed teken is. Snel had ik in de gaten over goede benen te beschikken en toen de eerste tempo versnelling kwam kon ik dan ook goed volgen. 

Het weer werd nu slechter, en wel in de vorm van sneeuw. In het bos was het zelfs wit en werden de paden gelijk flink glibberig. Zomerbandjes hè! Voor de meeste renners betekende dit een mentale tegenslag, maar ikzelf moest gelijk aan de Transalp terugdenken en leek er alleen maar sterker door te gaan rijden. Toen opeens ook nog twee renners in een stuk met heel veel losse takken hun derailleur eraf reden brak de hele groep en werd het iedereen voorzich.

Dik 40km alleen gereden zo, maar dit heeft aan mijn resultaat volgens mij geen afbreuk gedaan. Ik haalde zelfs op het laatst nog wat renners in die ik bij de groep breuk even moest laten ontsnappen. Dit geeft toch wel zelfvertrouwen over de conditie en het kunnen doseren van een rit! Alleen had ik beter moeten opletten met mijn eten, nu net iets te weinig en telkens te laat naar binnen gewerkt.

De rit op zich was uiteindelijk veel mooier (minder asfalt) en een stuk minder vlak  als vorig jaar wat uiteindelijk goed voor 82,7km en 1630 hoogtemeters. Hier deed ik  03:34:02 uur over wat goed was voor een 35 plaats scratch. 

Omdat ik mij kon herinneren de leiderstrui van de Funklasse ergens halverwege te hebben ingehaald ging ik nu toch maar eens naar de klassementen kijken. Echt heel duidelijk was dit niet, maar wel was ik weer 3e geworden deze dag in mijn klasse. Overall zou dit een 2e plek kunnen betekenen, maar niemand kon mij dit precies zeggen, en een tijdsverschil wist ik zo dus ook niet.

Maar mij was nu wel duidelijk dat ik de derde dag voluit moest gaan koersen, want ik zou nog zomaar die leiderstrui kunnen winnen in de laatste etappe!

Etappe 2: Houffalize – La Roche-en-Ardenne – Houffalize: Deze ochtend begon eigenlijk slecht, want toen we naar buiten keken regende het. Toch was ik uiterst gemotiveerd voor de rit en ik bereide me dan ook beter voor dan ooit. Ik had er gewoon echt zin in, ook al wist ik dat het een zware dag zou worden in de regen, want het parcours van vandaag was heftig!

Goed ontbeten, op tijd richting de start vertrokken, reepjes al geprepareerd voor tijdens de rit... En eindelijk eens redelijk voorin in het startvak, aan de voorbereiding kon het die dag dus al niet liggen!
Een half uur later als geplant werden we pas weggeschoten, maar gelijk op de startklim zat ik gewoon goed voorin. Ik kon zelfs met de kopgroep mee als ik wou, maar ik aangezien die mannen mij toch een maatje te groot zijn hield ik even mijn eigen tempo aan om me niet op te blazen zo vroeg in de rit.

Tempo lag wel gelijk hoog, en veel mannen probeerden nog richting de kopgroep te rijden, waaronder Kay Slenter. Zelf bleef ik de derde groep rijden waar we met ongeveer 8 renners lekker samen werkte. Overall zaten we zeker in de top-50, en het belangrijkste, ik was mijn concurrenten voor het klassement voor. Tevens lette ik constant op het klokje en at ik op vaste tijdstippen, en op stukken asfalt maakte ik al mijn repen gereed voor een volgend eet moment. 

Ondanks alle blubber hield het materiaal zich bijzonder goed, en voelde ik mij vooral in de beklimmingen erg sterk. Meestal zat ik dan ook op kop van de groep als het bergop ging. Dit was halverwege de rit op een lange asfaltklim ook weer het geval, alleen moest ik bovenaan gaan stoppen voor nieuw drinken wist. Ik gaf dit even aan in de groep, en gelukkig wachtte iedereen even op mij. Renners om mij heen hadden allemaal mensen van hun team langs de kant voor de verzorging, stuk handiger en ook zeker wel een groot voordeel.

Het parcours werd ondertussen natter en vooral drassiger, super zwaar dus op sommige momenten en soms tricky in de afdalingen. De groep viel dan ook langzaam uit elkaar en ik bleef met twee andere renners over. Met hun heb ik vervolgens tot aan de laatste 5 kilometer samen gereden, en we raapten nog een hoop renners op die er compleet doorheen zaten.

Zelf voelde ik me echter nog bijzonder fit, en ging dat de laatste klim voluit samen met Stijn Rubben. Met zijn tweeën pakten we op deze manier nog zeker 10 renners en eenmaal op terug in Houffalize vloog ik dan ook nog over de stukken van het Wereldbeker parcours. Een afdaling deed ik echter wel lopend nu, want in de regen was me dit nu toch ff te riskant, en wilde deze schitterende rit niet op deze manier eindigen.

Tot op de eindstreep bleef ik sprinten om zoveel mogelijk tijd te winnen op mijn concurrent in het klassement. Gelijk na de finish ging ik dan ook staan wachten op de aankomst van de leider, met het klokje nauwlettend in de gaten houdend. 
Helaas kwam Jeffry Goethals toch al sneller binnen als verwacht, en bleek ik uiteindelijk 5 minuten en 32 seconden te kort te komen. 

03:48:34 uur over de 80km met 1900 hoogtemeters was goed voor een 27e plaats scratch die dag, maar deze prestatie was helaas niet meer voldoende om het FunB-klassement nog te winnen.

Achteraf gezien wel best jammer die tweede plek, en dus een wijze les geleerd om me vanaf nu wel gelijk met een klassement bezig te houden als dit aan orde is.. Niet alleen zit het erin, maar het bevorderd ook zeker de prestatie als je 'echt'  voor iets aan het koersen bent!

Al met al zal ik deze drie dagen in Houffalize niet snel vergeten, alles klopte namelijk voor mij dit Paas-weekend! 
Met een gezellige groep aanwezig, en een heel goed resultaat gereden op erg mooie parcoursen.. 
Echt een motivatieboost voor dit seizoen!