Meer dan een half jaar was het ondertussen geleden sinds mijn laatste wedstrijd, maar deze zaterdagochtend mocht ik eindelijk weer eens een stuurbordje monteren. Door omstandigheden was het fietsen na de wintercompetitie een geruime tijd stil komen te liggen waardoor ik de start van het zomerseizoen volledig had gemist.
Erg jammer want zeker in de Benelux Cup zaten enkele parcoursen opgenomen die ik heel graag had willen rijden.
Ondertussen gaat het op de fiets weer allemaal naar wens en heb ik meer dan voldoende trainingsuren gemaakt om fit aan de start te verschijnen in Landgraaf. Super parcours, mijn thuis wedstrijd en mede mogelijk gemaakt door vrijwilligers van de club waar ik lid van ben. Niet starten hier is dus eigenlijk niet eens een optie.
In de laatste week voor de wedstrijd heb ik toen uitgebreid de tijd genomen om de ronde te verkennen en op de vrijdag voor de wedstrijd kon ik de ronde werkelijk dromen. Elke lijn zowel bergop als bergaf gingen volledig automatisch, inclusief het kiezen van de juiste versnelling. Er was geen steen of wortel meer op de berg aanwezig die mij nog onbekend was.
Erg zelfverzekerd, maar vooral met heel erg veel zin ging ik deze wedstrijd in...
Erg jammer want zeker in de Benelux Cup zaten enkele parcoursen opgenomen die ik heel graag had willen rijden.
Ondertussen gaat het op de fiets weer allemaal naar wens en heb ik meer dan voldoende trainingsuren gemaakt om fit aan de start te verschijnen in Landgraaf. Super parcours, mijn thuis wedstrijd en mede mogelijk gemaakt door vrijwilligers van de club waar ik lid van ben. Niet starten hier is dus eigenlijk niet eens een optie.
In de laatste week voor de wedstrijd heb ik toen uitgebreid de tijd genomen om de ronde te verkennen en op de vrijdag voor de wedstrijd kon ik de ronde werkelijk dromen. Elke lijn zowel bergop als bergaf gingen volledig automatisch, inclusief het kiezen van de juiste versnelling. Er was geen steen of wortel meer op de berg aanwezig die mij nog onbekend was.
Erg zelfverzekerd, maar vooral met heel erg veel zin ging ik deze wedstrijd in...
Vanaf de zevende startrij mocht ik vertrekken, zo goed als helemaal achteraan, maar nog voordat we het asfalt verlieten had ik mij al aardig goed naar voren weten te werken. Net voor het indraaien van de singletrack nog even snel buitenom gegaan via een natte grasstrook wat nog eens enkele plaatsen winst opleverde en mijn start was al geslaagd. Misschien wel mijn beste ooit en ruim binnen de top-20 begon ik aan de eerste ronde over de berg.
Tijdens de eerste beklimming werden gelijk wat fouten gemaakt door renners voor mij en ook hier kon ik makkelijk van profiteren. Op de tweede en langste klim van de ronde werden meteen de gaten in het deelnemers zichtbaar, het tempo lag hoog maar ik zat qua positie super.
Met de top-10 al in zicht zette ik de achtervolging in op de groep voor mij, wat alleen niet gelijk leek te lukken. In je eentje tegen een groep valt altijd zwaar tegen. Maar de wedstrijd was nog lang dus niet meteen forceren dacht ik. Hoor je bij de eerste doorkomst opeens de jury aangeven nog vijf rondes! Dat het hard ging was duidelijk, maar zo snel dat we zes rondes in totaal zouden kunnen rijden binnen 75min. leek mij erg sterk.
Tijdens de eerste beklimming werden gelijk wat fouten gemaakt door renners voor mij en ook hier kon ik makkelijk van profiteren. Op de tweede en langste klim van de ronde werden meteen de gaten in het deelnemers zichtbaar, het tempo lag hoog maar ik zat qua positie super.
Met de top-10 al in zicht zette ik de achtervolging in op de groep voor mij, wat alleen niet gelijk leek te lukken. In je eentje tegen een groep valt altijd zwaar tegen. Maar de wedstrijd was nog lang dus niet meteen forceren dacht ik. Hoor je bij de eerste doorkomst opeens de jury aangeven nog vijf rondes! Dat het hard ging was duidelijk, maar zo snel dat we zes rondes in totaal zouden kunnen rijden binnen 75min. leek mij erg sterk.
Met dit gegeven wel gelijk even mijn tempo aangepast want twee rondes meer dan vorig jaar zou wel een erg groot verschil qua niveau zijn geweest, helemaal nu het deze dag ook nog vrij warm was. In het bos was het lekker, erbuiten voelde het snel benauwd aan. Zonder al te diep te gaan merkte ik toch dat ik terrein won op mijn voorgangers en vooral in de afdalingen kon ik makkelijk tijd goedmaken en zelfs iets herstellen.
Bij de tweede doorkomst reed ik toen achter Carlo Porco op positie 11 en ik hield zijn wiel bijna de hele ronde. Op het laatste vlakke stuk van de ronde nam ik over en eigenlijk hoopte ik dat hij kon blijven volgen, om in het verdere verloop van de wedstrijd misschien nog iets te kunnen samenwerken. Maar tot mijn verbazing reed ik heel makkelijk en geheel onbewust van hem weg. Vanaf toen wist ik zeker dat ik in erg goede doen was en verhoogde dan ook mijn tempo daar waar kon.
Het was nu ook een wedstrijd geworden van ieder voor zich, en zeker langs de skihal omhoog zag ik dat veel renners het lastig begonnen te krijgen, terwijl we nog twee hele rondes wedstrijd voor de boeg hadden. Wat een heerlijk gevoel als je telkens een gat kunt dichtrijden, even herstellen in iemands wiel en dan gelijk doortrekken op jacht naar de volgende.
Zo ging ik op positie 7 de laatste ronde in en trok ik al snel zo'n groot gat dat deze positie nooit meer in gevaar kon komen. Helaas was het gat naar de volgende renner net té groot en had ik ook niet meer de explosiviteit in de benen om nog één keer gas te geven op de beklimmingen. Maar ik was zo tevreden over het verloop van deze koers en eigenlijk ook wel een beetje verbaasd dat ik besloot om 'op save' naar de streep te rijden. Het was mooi geweest en probeerde nog zoveel als mogelijk te genieten van het parcours dat er prachtig bij lag deze dag. Droog en stoffig, heerlijk!
Al met al een wedstrijd waar ik alleen maar positief over kan zijn en hopelijk in de toekomst op verder kan bouwen...
Bij de tweede doorkomst reed ik toen achter Carlo Porco op positie 11 en ik hield zijn wiel bijna de hele ronde. Op het laatste vlakke stuk van de ronde nam ik over en eigenlijk hoopte ik dat hij kon blijven volgen, om in het verdere verloop van de wedstrijd misschien nog iets te kunnen samenwerken. Maar tot mijn verbazing reed ik heel makkelijk en geheel onbewust van hem weg. Vanaf toen wist ik zeker dat ik in erg goede doen was en verhoogde dan ook mijn tempo daar waar kon.
Het was nu ook een wedstrijd geworden van ieder voor zich, en zeker langs de skihal omhoog zag ik dat veel renners het lastig begonnen te krijgen, terwijl we nog twee hele rondes wedstrijd voor de boeg hadden. Wat een heerlijk gevoel als je telkens een gat kunt dichtrijden, even herstellen in iemands wiel en dan gelijk doortrekken op jacht naar de volgende.
Zo ging ik op positie 7 de laatste ronde in en trok ik al snel zo'n groot gat dat deze positie nooit meer in gevaar kon komen. Helaas was het gat naar de volgende renner net té groot en had ik ook niet meer de explosiviteit in de benen om nog één keer gas te geven op de beklimmingen. Maar ik was zo tevreden over het verloop van deze koers en eigenlijk ook wel een beetje verbaasd dat ik besloot om 'op save' naar de streep te rijden. Het was mooi geweest en probeerde nog zoveel als mogelijk te genieten van het parcours dat er prachtig bij lag deze dag. Droog en stoffig, heerlijk!
Al met al een wedstrijd waar ik alleen maar positief over kan zijn en hopelijk in de toekomst op verder kan bouwen...
