Etappe 8: Trento - Riva del Garda, Zaterdag 23. juli 2011
8.1 Final stage
De laatste racedag, nog 75km te gaan en dan zou het grote avontuur alweer voorbij zijn. Beetje in een roes leefde ik die ochtend dan ook. Plus er was wat spanning aanwezig omdat ik niet helemaal zeker wist of mijn voorband het deze rit zou gaan houden. Wel had ik mijn fiets voor de laatste etappe nog helemaal netjes schoongemaakt, maar voor de laatste rit nog een andere band erop leggen zag ik niet zitten. Ik vertrouwde dus maar volledig op de vloeibare latex.
Na een stevig ontbijt werden de bikes gelijk uit de stalling gehaald mijn voorband was nog helemaal vol. Enigszins opgelucht gingen we zo voor de laatste keer richting startvak B. Redelijk voorin stonden we deze keer weer naast nog een aantal Nederlanders. Gezellig kletsten we de tijd vol tot aan het startshot. Wel jammer dat het ondertussen wel alweer begon te regenen.
De laatste racedag, nog 75km te gaan en dan zou het grote avontuur alweer voorbij zijn. Beetje in een roes leefde ik die ochtend dan ook. Plus er was wat spanning aanwezig omdat ik niet helemaal zeker wist of mijn voorband het deze rit zou gaan houden. Wel had ik mijn fiets voor de laatste etappe nog helemaal netjes schoongemaakt, maar voor de laatste rit nog een andere band erop leggen zag ik niet zitten. Ik vertrouwde dus maar volledig op de vloeibare latex.
Na een stevig ontbijt werden de bikes gelijk uit de stalling gehaald mijn voorband was nog helemaal vol. Enigszins opgelucht gingen we zo voor de laatste keer richting startvak B. Redelijk voorin stonden we deze keer weer naast nog een aantal Nederlanders. Gezellig kletsten we de tijd vol tot aan het startshot. Wel jammer dat het ondertussen wel alweer begon te regenen.
8.2 Vaarwel Trento
De start ging eerst door de straten van Trento, en duidelijk was dat iedereen er vandaag nog alles uit wilde halen wat er in zat. Het was dan ook flink dringen in de straten met veel vluchtheuvels en rotondes. Samen met team Youtubeless kwam ik toch redelijk goed door de drukte heen, alleen Gène kon ik maar nergens ontdekken in het erg brede en vooral drukke peloton. Toen de eerst klim begon werd het gelijk heel smal en steil, resultaat één grote opstopping. Het begin van de klim wel nog heel even alleen gereden om vervolgens op het eerste beste ‘rustige’ plekje te wachten op mijn teammaat.
Samen vervolgden we toen onze weg door de regen de eerste berg op. Ondertussen haalden we ook team Youtubeless weer in en we wensten elkaar nogmaals succes voor de laatste rit. Het parkoers was mooi en kende veel singletracks afgewisseld met veel technische afdalingen. De modder en al het water maakte het alleen maar extra lastig en zorgde ook ervoor dat het zicht vaak slecht was. Hierdoor ben ik op een gegeven moment, ik denk dat het de afdaling richting Vigolo Baselga, blindelings achter een andere rijder aangereden bergafwaarts. Achter me zag ik wel iemand stoppen en zwaaien maar er ging niet direct een lampje branden dat ik verkeerd zat. Na toch wel een flink stuk te zijn afgedaald vond ik het wel opeens verdacht stil worden achter mij op het parkoers, en ben dan ook maar terug naar boven gaan rijden. Pas toen ik Gène luid schreeuwend en zwaaiend met zijn armen zag staan werd het me duidelijk. Ik had een afslag gemist, en niet zo zuinig ook!
De start ging eerst door de straten van Trento, en duidelijk was dat iedereen er vandaag nog alles uit wilde halen wat er in zat. Het was dan ook flink dringen in de straten met veel vluchtheuvels en rotondes. Samen met team Youtubeless kwam ik toch redelijk goed door de drukte heen, alleen Gène kon ik maar nergens ontdekken in het erg brede en vooral drukke peloton. Toen de eerst klim begon werd het gelijk heel smal en steil, resultaat één grote opstopping. Het begin van de klim wel nog heel even alleen gereden om vervolgens op het eerste beste ‘rustige’ plekje te wachten op mijn teammaat.
Samen vervolgden we toen onze weg door de regen de eerste berg op. Ondertussen haalden we ook team Youtubeless weer in en we wensten elkaar nogmaals succes voor de laatste rit. Het parkoers was mooi en kende veel singletracks afgewisseld met veel technische afdalingen. De modder en al het water maakte het alleen maar extra lastig en zorgde ook ervoor dat het zicht vaak slecht was. Hierdoor ben ik op een gegeven moment, ik denk dat het de afdaling richting Vigolo Baselga, blindelings achter een andere rijder aangereden bergafwaarts. Achter me zag ik wel iemand stoppen en zwaaien maar er ging niet direct een lampje branden dat ik verkeerd zat. Na toch wel een flink stuk te zijn afgedaald vond ik het wel opeens verdacht stil worden achter mij op het parkoers, en ben dan ook maar terug naar boven gaan rijden. Pas toen ik Gène luid schreeuwend en zwaaiend met zijn armen zag staan werd het me duidelijk. Ik had een afslag gemist, en niet zo zuinig ook!
8.3 Inhaalrace kan beginnen
Beetje gefrustreerd rij je dan door, en probeert zoveel mogelijk tijd goed te maken. Maar een tweede keer dezelfde renners inhalen is gewoon niet leuk en kost veel energie. De route zelf blijft gelukkig wel erg mooi om te rijden, al zit er wel nog een vies stukje ‘Schieben’ vlak na de tweede bevoorrading in. Ook al was het maar 100m klimmen, toch deed nu echt alles pijn in mijn benen.
Ondertussen zitten we bijna op de helft van de rit en begint het weer zelfs beter te worden. Wel blijft het oppassen tijdens de vele korte maar steile afdalingen bezaaid met losse stenen en gladde wortels maar alles gaat goed. Zo rijden we op een gegeven moment het bos uit en komen op een soort landweg langs een weiland. En ongeveer halverwege dit pad zie ik team Youtubeless staan met pech. Ik stop om te vragen of alles lukt en tot mijn schrik zie ik dat het voorwiel van Fabian niet meer draait omdat er wel een heel vreemde kronkel in zat. Hij is blijkbaar gevallen in het laatste technische stuk van de route en met zijn eigen gewicht op het voorwiel terecht gekomen wat niet tegen bestand bleek te zijn.
Gelijk is de boodschap naar ons toe dat we moeten doorrijden want we kunnen toch niks voor hun doen. Met nog 30km te gaan begon ik echt te vrezen of hun de finish wel fietsend gingen halen. Nog geen 100m verderop rijden we opeens een bergpas op en het Gardameer was vanaf dit punt nu gewoon zichtbaar, hoe sneu is het dan als je op dat punt moet uitvallen door materiaalpech dacht ik!
Wel stonden er op dit punt best wat teambusjes langs de kant geparkeerd, en ik hoopte dan ook dat één van deze teams onze vrienden kon helpen.
Beetje gefrustreerd rij je dan door, en probeert zoveel mogelijk tijd goed te maken. Maar een tweede keer dezelfde renners inhalen is gewoon niet leuk en kost veel energie. De route zelf blijft gelukkig wel erg mooi om te rijden, al zit er wel nog een vies stukje ‘Schieben’ vlak na de tweede bevoorrading in. Ook al was het maar 100m klimmen, toch deed nu echt alles pijn in mijn benen.
Ondertussen zitten we bijna op de helft van de rit en begint het weer zelfs beter te worden. Wel blijft het oppassen tijdens de vele korte maar steile afdalingen bezaaid met losse stenen en gladde wortels maar alles gaat goed. Zo rijden we op een gegeven moment het bos uit en komen op een soort landweg langs een weiland. En ongeveer halverwege dit pad zie ik team Youtubeless staan met pech. Ik stop om te vragen of alles lukt en tot mijn schrik zie ik dat het voorwiel van Fabian niet meer draait omdat er wel een heel vreemde kronkel in zat. Hij is blijkbaar gevallen in het laatste technische stuk van de route en met zijn eigen gewicht op het voorwiel terecht gekomen wat niet tegen bestand bleek te zijn.
Gelijk is de boodschap naar ons toe dat we moeten doorrijden want we kunnen toch niks voor hun doen. Met nog 30km te gaan begon ik echt te vrezen of hun de finish wel fietsend gingen halen. Nog geen 100m verderop rijden we opeens een bergpas op en het Gardameer was vanaf dit punt nu gewoon zichtbaar, hoe sneu is het dan als je op dat punt moet uitvallen door materiaalpech dacht ik!
Wel stonden er op dit punt best wat teambusjes langs de kant geparkeerd, en ik hoopte dan ook dat één van deze teams onze vrienden kon helpen.
8.4 Laatste keer bergop
Ondertussen was voor ons de allerlaatste klim van de Transalp begonnen en het gevoel dat we het zouden gaan halen begon nu echt te komen. Toch niet te vroeg juichen zei ik gelijk want er stond nog een lange snelle afdaling op de planning. Er kon dus nog altijd iets fout gaan! Maar net als de rest van de dagen ging deze afdaling ook prima en was het nu alleen nog een kwestie van de laatste 25km uitrijden over hoofdzakelijk geasfalteerde fietspaden.
Al snel vormde zich weer een grote groep op het vlakke, en met enkele nederlandse ‘stoomlocomotieven’ op kop kwam de finish heel snel in zicht nu.. WE DID IT!!
Ondertussen was voor ons de allerlaatste klim van de Transalp begonnen en het gevoel dat we het zouden gaan halen begon nu echt te komen. Toch niet te vroeg juichen zei ik gelijk want er stond nog een lange snelle afdaling op de planning. Er kon dus nog altijd iets fout gaan! Maar net als de rest van de dagen ging deze afdaling ook prima en was het nu alleen nog een kwestie van de laatste 25km uitrijden over hoofdzakelijk geasfalteerde fietspaden.
Al snel vormde zich weer een grote groep op het vlakke, en met enkele nederlandse ‘stoomlocomotieven’ op kop kwam de finish heel snel in zicht nu.. WE DID IT!!
8.5 Het Gardameer is bereikt!
Gelijk na de finish kregen we een medaille en werden er overal foto’s gemaakt, mijn ouders had ik ook gelijk gespot wat het natuurlijk nog eens extra leuk maakte.
Nog niet tussen de hekken uit of team Youtubeless kwam ook al over de finish, echt als een grote verrassing! Fabian vertelde gelijk dat ie een wiel van een team had mogen lenen. Veel geluk gehad dus, maar achter afgezien niet meer als verdient, want hun hadden echt een ijzersterke laatste etappe gereden!
Met zijn 4-en kon toen het feestje beginnen in Riva del Garda! Waar Gène en ik kozen voor een duik in het Gardamaar, kozen Peter en Fabian voor ‘een duik’ in een groot blik Alfa bier. Gekregen van hun ‘concurenten’, hun zelf reden namelijk meerdere dagen in Brand-kleding.
Iedereen vierde zijn Transalp-finish op z’n eigen manier was dus al snel duidelijk. Maar iedereen feliciteerde elkaar wel onderling zeer enthousiasten en het grote deelnemersveld was nu echt één grote familie geworden, prachtig!
Gelijk na de finish kregen we een medaille en werden er overal foto’s gemaakt, mijn ouders had ik ook gelijk gespot wat het natuurlijk nog eens extra leuk maakte.
Nog niet tussen de hekken uit of team Youtubeless kwam ook al over de finish, echt als een grote verrassing! Fabian vertelde gelijk dat ie een wiel van een team had mogen lenen. Veel geluk gehad dus, maar achter afgezien niet meer als verdient, want hun hadden echt een ijzersterke laatste etappe gereden!
Met zijn 4-en kon toen het feestje beginnen in Riva del Garda! Waar Gène en ik kozen voor een duik in het Gardamaar, kozen Peter en Fabian voor ‘een duik’ in een groot blik Alfa bier. Gekregen van hun ‘concurenten’, hun zelf reden namelijk meerdere dagen in Brand-kleding.
Iedereen vierde zijn Transalp-finish op z’n eigen manier was dus al snel duidelijk. Maar iedereen feliciteerde elkaar wel onderling zeer enthousiasten en het grote deelnemersveld was nu echt één grote familie geworden, prachtig!
8.6 Tijd voor een feestje
Na het poetsen en wegbrengen van de bikes werd er snel gedoucht (voor de afwisseling weer koud, het Gardameer was warmer) en toen was het tijd voor de laatste Pasty Party. Als afsluiting van deze dag zijn we nog naar Riva in geweest voor een klein feestje en een welverdiend biertje!!
Na het poetsen en wegbrengen van de bikes werd er snel gedoucht (voor de afwisseling weer koud, het Gardameer was warmer) en toen was het tijd voor de laatste Pasty Party. Als afsluiting van deze dag zijn we nog naar Riva in geweest voor een klein feestje en een welverdiend biertje!!
8.7 Slotwoord
De eerste dagen gingen misschien niet zo als gehoopt, en tijdens het begin van de derde dag twijfelde ik zelfs heel even of ik de finish wel per fiets zou gaan halen. Maar toen eenmaal de kleine lichamelijke probleempjes verholpen waren leek het met de dag beter te gaan en werd de ervaring telkens maar mooier en mooier.
Ik kan achteraf dan ook alleen maar zeggen dat het rijden van de Transalp een schitterende ervaring is en ik kan het iedere liefhebber van het mountainbiken aanraden!
Dat ik deze meerdaagse nog eens ga rijden staat eigenlijk ook al vast, maar of dit op korte termijn alweer gaat gebeuren is nog een vraagteken. Echter als de mogelijkheid zich komend jaar weer voordoet en het financieel haalbaar is zou het zo maar kunnen.
Voor nu wil ik het hierbij laten en ga me richten me op de resterende ritten van die seizoen.
Bedankt aan alle mensen die hebben meegeholpen in de voorbereiding met in het bijzonder de X-track-groep, die de vele trainingsuren tot zeer plezierige bezigheid maakte!
De eerste dagen gingen misschien niet zo als gehoopt, en tijdens het begin van de derde dag twijfelde ik zelfs heel even of ik de finish wel per fiets zou gaan halen. Maar toen eenmaal de kleine lichamelijke probleempjes verholpen waren leek het met de dag beter te gaan en werd de ervaring telkens maar mooier en mooier.
Ik kan achteraf dan ook alleen maar zeggen dat het rijden van de Transalp een schitterende ervaring is en ik kan het iedere liefhebber van het mountainbiken aanraden!
Dat ik deze meerdaagse nog eens ga rijden staat eigenlijk ook al vast, maar of dit op korte termijn alweer gaat gebeuren is nog een vraagteken. Echter als de mogelijkheid zich komend jaar weer voordoet en het financieel haalbaar is zou het zo maar kunnen.
Voor nu wil ik het hierbij laten en ga me richten me op de resterende ritten van die seizoen.
Bedankt aan alle mensen die hebben meegeholpen in de voorbereiding met in het bijzonder de X-track-groep, die de vele trainingsuren tot zeer plezierige bezigheid maakte!
BEDANKT!!
8.8 Rit gegevens van etappe 8
|
|